Derler
 

Ecel oku saplanır,
Kafileye dur derler.
Gâfiller yolda kalır,
Hacetini gör derler.

Çaldırma imanını!
Gözet ecel anını!
Şu emanet canını,
Haydi, hemen ver derler.

Derin çukur kazılır,
Yakınların üzülür,
Karanlık ev düzülür,
Gel günahkâr gir derler.

Kabrin sorgular seni,
Göster der, hediyeni,
Hediyesiz geleni,
Yılan çıyan yer derler.

Zındığın aklı şaşa,
Allah yoktur der hâşâ,
Dar kabirde sıkışa,
Vur belini kır derler.

Müminse gele dile,
Konuşur güle güle,
Cennetten huri gele,
Kabre dolsun nur derler.

Yunus sarıl hizmete!
Kavuşursun nimete,
Mevla’nın lütfu yete,
Gel Cennete gir derler.