IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası

Kendini tutmak, engellemek, el çekme, geri durma anlamlarına gelen imsâk,dini bir kavram olarak, “tan yerinin agarmasından (fecr-i sadık), günes batıncaya kadar yemeden, içmeden, cinsî münasebetten ve diger orucu bozan seylerden uzak durmak” demektir. (Bkz. Bakara 2/187).

Oruç yasaklarının basladıgı fecr-i sâdık, yani tan yerinin agarmaya baslaması,imsak vaktidir. Bununla yatsı namazının vakti çıkmıs, sabah namazının vakti girmis olur. Bu vakit aynı zamanda sahurun sona erip, orucun basladıgı vakittir.

Takvimlerde yer alan ve "imsak" olarak bilinen vakit, fecr-i sadık'ın girmesidir. Bu vakitte sabah ezanı okunur. Böylece hem imsak girer, oruca başlanır, hem de sabah namazı kılınır.

Sahurun süresi ve sabah namazının vakti

Zeyd ibni Sâbit Radiyallâhu Anh anlatıyor:

Resulullah Sallallâhu Aleyhi Vesellemle birlikte sahur yemeği yedik, sonra namaza kalktık.

Kendisine, "(Sahur ile namaz) arasında ne kadar zaman geçti?" diye sorulmuştu. Şu cevabı verdi:

"Elli âyet (okuyacak) kadar!"
(Buhari, Savm: 19, Mevâkitu's-Salât: 27, Teheccüd: 8; Müslim, Sıyâm: 47; Tirmizî, Savm: 14; Nesâi, Savm: 21, 22)

Bu hadiste, sahur yemeği yendikten ve sabah ezanı okunduktan ne kadar bir süre sonra sabah namazının kılınacağı bildiriliyor.

Peygamberimiz ve sahabilerin bu uygulaması herkesin rahatlıkla yapabileceği bir uygulamadır.

Sahabe-i kiram, Peygamberimizin zamanında sahurla sabah namazı arasında nasıl hareket ettiklerini, sahur vakti daralınca ne yaptıklarını ve namaza nasıl hazırlandıklarını da bildiriyorlar.

Sehl ibni Sa'd Radiyallâhu Anh anlatıyor:

"Ben ailem içerisinde sahur yemeği yiyordum. Sonra sabah namazını Resulullah Sallallâhu Aleyhi Vesellemle birlikte kılmak için hızlı yiyordum."
(Buhari, Savm: 19, Mevâkit: 27)

Peygamberimiz her konuda ümmetine kolaylığı tavsiye etmiş, onları sıkboğaz etmemiş, oruca hazırlık için kısa bir süre de kalmış olsa yemek ihtiyacının giderilmesine dikkat çekmiştir.

Ezan okunduğu anda bile geç kalınmışsa birkaç dakika içinde önündeki yemeğin bitirebileceği müsaadesini vermiştir.

Şöyle ki:
Ebu Hüreyre Radiyallâhu Anh anlatıyor:

Resulullah Sallallâhu Aleyhi Vesellem buyurdular ki:
"Biriniz ezanı işitince (yiyip-içtiği) kap elinde ise, ihtiyacını görünceye kadar onu bırakmasın." (Ebu Dâvud, Savm: 18)