“Şahrat’ün-Nâr” Hikâyesi
 

Ünlü “Şahratun-Nâr” hikayesi hakkında Ebû Ali Sina derki: Hz. Adem’in mushâfında (Hz. Adem’e indirilen kitapta) görmüşler ki, Allah, Hz. Adem’i yaratmadan önce cinnî bir “şahıs” yarattı ve ona “Şahratun Nâr” ismini verdi. Şahratun-Nâr’ın sureti (şekli) şöyleydi. Başı insan başı gibi, 2 eli ve 2 ayağı insan gibi olup, başından ayağına kadar insan yüzü gibi; elinde, ayağında, karnında ve başında tam 4000 adet yüzü vardı. Her yüzünde de insan gibi kaşı, burnu, ağzı ve gözü vardı. Allah, onu ateşle havadan yaratmıştı. Suyla toprak, ona karışmamıştı. Allah, ona 900.000 yıl ömür verdi.

Bir Şahratun Nâr, Allah’a yalvarıp edip dedi ki;

“Ey İlahi Mevlâ! Bu kulunu yalnız yarattın, bana cana yakın bir yoldaş yoktur ki onunla arkadaş olayım.”

Allah, onun duasını kabul etti ve o yalvarışı, nefsinden bir nur zâhir olup, dişi bir Şahratun Nâr yaratıldı. Bunlara Hz. Adem gibi nefis verildi ve birlikte oldular. Dişisi, hamile kaldı ve uzun zaman sonra 4000 tane oğlan doğurdu. 900.000 yıl içerisinde Şahra cima etti ve nesli çoğaldı. Şahra’nın nesli, yeryüzünü doldurdu.

Daha sonra Şahra’nın nesli, Şahra ölünce, Allah’ı unutup kötü yola saptılar, toprak ve rüzgar oldular. Çoğalıp dünyayı doldurdular. Daha sonra fesada başladılar, tesbih ve tehlili (Allah’ın birliğini ikrar etmeyi) unuttular. Yedi kat yer, inledi ve Allah’tan bu soyun üzerinden kaldırılmasını niyâz etti. Allah, 7. kat semânın meleklerine emretti ki:

“Şahra’nın kavmiyle savaşıp onları helâk ediniz.”

7. semânın melekleri, bu kavmi helak etmeden aciz oldular ve bu duruma çok üzüldüler. Allah, “hamele-i arş”tan iki melek gönderdi. Bu iki melekten ilkinin ismi “Havle” (حول) ve diğerinin ismi ise “Kuvveh” (قوه) ti. Bu iki melek, gelip bu cinleri helak ettiler ve Şahra’nın kavminden geriye sadece iki kişi kaldı. Birisi erkek, diğeri ise dişiydi. Bu kalan cinler, onların neslinden olup, daha sonra yine çoğaldılar. Allah, onların her birinin üzerlerine birer müvekkel (vekil olarak tayin olunmuş) Melek koydu.[24]