Görünce iradem gitti elimden,
Çıkıverdi hemen şunlar dilimden:

Üstadım, bayramınız mübarek olsun,
Mevlâ seni her beladan korusun!

Hiç bir an solmasın, nur-i cemâlin!
Artırsın daima, Hudâ kemâlin!

Her zaman mübarek gönlün olsun şâd!
Mühim değil, kölen etse de feryâd.

Çok şükür ki, seni gördüm ey şahım,
Sohbetini nasip etti Allah’ım.

Bundan sonra ölürsem de gam yemem,
Şu dünyada murat almadım demem.

Nasıl olsa ölüm er geç gelecek,
Yaşlısı, genci, herkes ölecek.

Niyazım şu senden, ey kalbi- mâhım,
Gönül tahtıma otur, padişahım.

Ben, karşında durup, hizmet edeyim,
Emir buyurduğun yere gideyim.

Diyip, eteğini sürdüm gözüme,
Tebessüm ederek baktı yüzüme,

Dedi: Mazur gör de hemen gideyim,
Gecikmeden sana veda edeyim,

Hakka emanet ol haydi hoşça kal!
Diyerek gidince, sanki oldum lâl.

Gözlerim karardı, yıkıldım yere,
Mevlâ, bu fakire sabırlar vere!