[Lcia]

Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


Çok mübarek bir zâtın çok da iyi bir arkadaşı varmış. Bir araya gelip, namaz kılar, teheccüde kalkar, Kur'an-ı Kerim okur, zikrederlermiş...🌱
Yıllar böyle geçerken arkadaşı bir ara gelmez olmuş. Yanındakilere;
"Bizim arkadaşımıza ne oldu, gelmez oldu." diye sorar.🌱
"Efendim! O ölüm döşeğinde ağır hasta!" derler.🌱
O zât, "Hemen ziyaretine gidelim" der. Gelip bakarlar ki odanın ortasında yatıyor, gözleri dışarı fırlamış, yüzü kapkara...🌱
O zât hemen yere eğilip, Kelime-i şehadet getirtmeye çalışır...
Arkadaşı itiraz eder; "Onu sakın bana söyleme!" der...🌱
"Arkadaş! Sen böyle değildin, takva ehli biriydin, ne oldu sana"
"Ben bütün ibadetleri, hizmetleri yalnız insanların takdiri için, herkes benden bahsetsin, "ne mübarek zât" desinler diye yaptım. Benim ahiretle, dinle alâkam yoktu."
"Peki şimdi ne olacak? Hadi kelime-i şehadet getir!"
"Şu anda Kelime-i şehadet ile aramda öyle bir duvar var ki onu delmem mümkün değil. Ben bu halde öleceğim, beni bırakın"🌱
Arkadaşı mecburen çıkar gider. Biraz sonra feci şekilde öldüğü haberini alır...
🌱🌹🌱
Her işi Allahü teâlanın rızası için yapmalıdır...