İKİ ALEMDE DE YAŞADIM! 7. Bölüm
 

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]


Bir gün yine intihar edeceğim zaman eşim bana; “Bu böyle olmayacak, seni bir hocaya götürelim, senin durumun çok kötü” dedi. Ben öyle bir duruma düşmüştüm ki normalde çocuğuna çok düşkün bir anneyken artık gözüm çocuğumu dahi görmüyordu. O hale geldim ben. Sonra civarda birkaç hocaya gittik okuyorlardı bir şeyler yapıyorlardı ama hiçbir tesiri olmuyordu. Ben bu ortamlardan da kendimi çekmiştim. Başımızda Rau isimli biri vardı ve çok tehlikeliydi her şeyimizi bilirdi. Attığımız adımı aldığımız nefesi biliyordu. Ondan ayrıca korkuyorduk. Ayrıca kötü muamelelerine çok şahit oldum. Tabi o konular çok başka konular, bir gün o olaylarla yüzleşecek cesareti bulursam anlatırım onları da.

Burada benim bir tane teyzem var.
Bana uzak bir yerde ama o da Almanya’da, bir gün onun yanına gittim. Hatta çocuğu bile bırakıp gittim. Onlar 5. katta oturuyordu. Ben öyle görüntüler görüyordum ki, kendimi mutfaktan bardak alırken görüyordum. Ben bu görüntüye bakıyordum ama aslında o sırada kendimi balkondan atacakmışım. Nasıl oldu bilmiyorum. Onların balkonu yatak odası ve oturuma odasına çıkıyor, eniştemin artık içine mi doğru ne oldu bilmiyorum, beni balkonda görür görmez koşup balkonun içine atmış.

Saniyelik bir süre içinde. Ben gözümü açtım eniştem titriyordu ağlıyordu çok korkmuştu teyzem bağırıp çağırıyordu. Eniştem dedi ki; “eğer ben birkaç saniye geç kalsaydım sen buradan kendini atacaktın”. Eşimi aradılar durumu anlattılar. Sonra ailemi aradılar ailem de beni Türkiye’ye çağırdı. Bu durumların normal olmadığını anladılar. Çünkü her şeyi bilip yüzlerine söylüyordum, bankadaki paralarına kadar biliyordum. Ama artık Hiz’in kontrolünden de çıkmıştım artık, tamamen o âlemi her şeyi görüyordum ve bu bana inanılmaz yorgunluk bitkinlik veriyordu.

Sonra, Türkiye’de bir hocaya gidecektim ben.
Eniştem beni havaalanına bırakacaktı. Evle havaalanı arasında 20-25 dakikalık bir mesafe vardı ama o kadar zor gittik ki oraya eniştem 2 kez bildiği yolu karıştırdı. Neyse, içeri girdik ama ben gitmek istemiyorum bir anda içime bir his geliyor gitmek istemiyorum. Eniştem zorladı. Dedi; “bak çocuğun var, çocuğunu düşün”. Neyse, uçağa bindik ve Türkiye’ye gittik. Ailem beni karşıladı. Ben kötü bir haldeydim, gözlerim altı mosmor uykusuzluktan devamlı kriz geçiriyorum. Beni aldılar Aksaray’da topal hoca dedikleri bir hocaya götürdüler. Sonra Kayseri’de başka bir hocaya götürdüler.

👇