Karabük Dil
 

Dil : (lehçeler, ağız – şive, sözcük hazinesi: gün, hafta, ay adları)
Yöremizin kendine has şivesi, çok zengin sözcük ve deyimleri bulunmaktadır.
Bunlardan bazı örnekler;

Safranbolu Yöresi:
Ani, ani : Şaşkınlık belirten ünlem
Maniye : Domates
Arey: : Hayret, şaşkınlık
Nemelam : Neme lazım
Abudungazı : Kendine sahip olmayan
Nanca : Ne kadar
Ameden : Aniden
Sırtarmak : Karşı Gelmek
Beşaret : Sevimsiz
Şırfıntı : Edepsiz
Bihamla : Hemen
Vov vov : Hayali Yaratık
Çezinmek : Oyalanmak
Yılçaruk : Yılışık
Eşgare : Göz göre göre, alenen
Yunma : Yıkanma
Husa Çekmek : Merak Etmek
Zaaretmez : önemsiz, zarar etmez
Eflani günü : Pazartesi günü

Yenice Yöresi:
Gutnu : Çizgili Pazen
Gebedek : Şişko
Örüsger : Rüzgar
Kuskuç : Saç Tokası
Kapela : Gömlek

Ovacık Yöresi :
Heleba : Şuna bak
Eccük : Az
Kümpür : Patates
Yokaekmek : Yufka

Eskipazar Yöresi:
Coruk : Hindi
Bıldır : Geçen Yıl
Buruş : Erik Kurusu
Bocuk : Su testisi
Güdek : Çoban