[Sad-em]

Adım adım gezinirken sensiz tenha sokaklarda,
Derin düşüncelere dalıyorum köşe başlarında.
Kemiriliyor içim, yine hatırımda o mutlu anılar,
Bir türlü bitmek bilmiyor kalbimdeki sancılar.

Bir daha dönmeksizin uzaklaşmalıyım bu kentten,
Bıktım artık yıllarca boşuna hasretlik çekmekten.
Hala senin adım seslerin çınlıyor kulaklarımda,
Ve o sensiz sokaklar her gece bütün rüyalarımda.

Oysa biliyorum beni gönülden ne de çok sevdiğini,
Ve benden başka birisine de gönül vermediğini.
Sorarım neden hala sensiz ve bensiz o sokaklar,
Bitmeyecek mi aramızdaki hasret denen yasaklar.