Bir elmas olduğunun farkında mısın?
 

Hayat yolculuğunda ne yaptığımızı biliyor musun? Nereye doğru yürüyoruz? Ne yapmak istiyoruz?


Bir elmas olduğunun farkında mısın?

Farkında mısın, farkında mı, farkında mıyız, farkında mısınız? Kimler farkında ?

Hayat yolculuğunda ne yaptığımızı biliyor musun? Nereye doğru yürüyoruz? Ne yapmak istiyoruz? Olan ne ve biz olanlar hakkında ne düşünüyoruz? Kimler bize nasıl hizmet ediyor? Biz kimlere nasıl hizmet ediyoruz?

Ne kadar çok soru var değil mi cevaplanması gereken. Ne çok şey var değil mi fark etmemiz gereken.

Özümüze yolculuk
Hafta sonu Şifa Çemberi Eğitim ve Danışmanlık Merkezi’nin düzenlediği “Faisal Muqaddam“ tarafından verilen 'Özümüze Yolculuk' konulu bir eğitime katıldım.
Bu etkinlikte Faisal Muqaddam'in amacı, özümüze giden yolculuğun genel haritasından söz etmenin yanı sıra, hem ruhlarımızın varoluştaki eşsizliğini hissetmesini, hem de Evren’deki kendi yerimizi, pırıltımızı paylaşmamızı desteklemek ve bizi bu konuda yüreklendirmekti.
Bunun için de öncelikli olarak bize acıdan vazgeçmemizi öğütledi. Bu sayede an’a ve şimdiye dönerek yaratımda olabileceğimizi anlatmaya çalıştı.

“İnsanlığın asıl kurtuluşu acıdan beslenmekten vazgeçmekte yatar. Acı çekmemizin kaynağında, kendi hakikatimize giden yolu kaybetmiş oluşumuz vardır.”
Yapılan çalışmanın adı ‘Diamond Logos – İçimizdeki Elması Bulma yolu’ yani kişinin asil benliğini, varlığını, yani özünü geri kazanmaya yönelik özel bir çalışmaydı.
Bu ve benzeri farkındalık öğretilerinde yaşama farklı bir bakışla bakmamız amaçlanır. Olan, aslında bizim yaşam yolculuğumuzda (Faisal’ın ifadesiyle ‘İçimizdeki Elması Bulma’ yolculuğumuz) ruhsal şifamız için gerekli olan deneyimlerdir. Bu deneyimler bize içinde bulunduğumuz zemine göre farklı şekilde hizmet eder. Farkında olduğumuzda özümüze, diğer zamanlarda da egomuza hizmet eder.

Özümüz nedir, egomuz nedir? Bu kavramlar yeni mi çıktı?
Aslında bu kavramlar uzun zamandır bilinen bilgiler, her yüzyılda farklı şekillerde karşımıza çıkıyor.

13. yy’da Yunus Emre’nin dediği gibi:
beni bende dimeyin
ben bende değilem
bir ben var bende
benden içeru

Yunus Emre bizi bu ifadesi ile dışarıdaki dünyadan koparıp, içimize ışık tutuyor.

İçimizdeki benle -özümüzle, dışımızdaki ben -egomuz arasındaki ilişki nasıl olmalıdır?
Benim bunun için cevabım hayatı bir tiyatro gibi görmekten geçiyor. Sahnedeki rolümüzü oynayabilmemiz için gerekli olan (hayattaki kimliklerimiz, korkularımız, amaçlarımız ….) aslında özümüze hiçbir şey ifade etmiyor.
Özümüz için önemli olan yaşadığımız deneyimlerden nasıl bir farkındalık ile çıktığımız.
Sahneden indiğimizde başlayan dünya ne kadar başka ise buradaki sahneden alıp beraberinde götüreceklerimizde o kadar başka.
Bu sebeple hayat oyunumuzda egomuzla oynadığımız rollerin özümüze hizmet eder olmasına dikkat etmeliyiz. Asıl yolculuğumuzun ruhsal olgunlaşma olduğunu unutmamalıyız.
Bize korkularımızı hatırlatarak, geçmiş ve gelecek endişeleri ile bizi andan uzaklaştıran egomuza hizmet etmekten vazgeçmeli ve hepimizin eşsiz birer elmas olduğumuzu fark etmeliyiz.

Farkındalık içinde, an’da ve şimdide kalabildiğiniz günler dilerim.

Sevgiyle Yazdım,
Saba Deniz
Yaşam Koçu