[Hestia]

Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


Dil, birbirimizle iletişim kurmamızı sağlar. İnsan olarak tüm ilerlememizi iletişimle elde ettik. Düşüncelerimizi birbirimize ifade etmek için de dile ihtiyacımız var. Sonuçta dili iletişim için sözlü ve yazılı olarak kullanıyoruz.

Dünyada on binlerce dil var. Bununla birlikte, düşüncelerimizi düşünmek için ona ihtiyacımız var mı, yoksa kavramları cümlelere dökmeden mi ele alıyoruz?

Bir Dil Öğrenmeden Önce İnsanlar Nasıl Düşünüyordu?

İlk insanlar dil geliştirmeden önce ne yaptı? Günün olaylarını kafalarında nasıl işlediler? Homurdanıyorlardı, ama akıllarında neler oluyordu? Yaşadıkları olaylara nasıl düşünceli bir şekilde dikkat ediyorlardı?


Kurtlarla büyüyen bir çocuk hakkında ünlü bir hikaye vardı. Tabii ki hiç dil öğrenmedi. Öyleyse düşünme kafasında nasıl gerçekleşti? Bizim gibi düşündü mü? Öyleyse nasıl? Düşüncelerini nasıl ifade etti? Düşüncelerini işlemenin farklı bir yolu var mıydı?

Günlük ilişkilerimiz hakkında nasıl düşünürüz? Her şeyi gerçek kelimeler olmadan mı ele alıyoruz? Bunu yaparken hiç fark ettin mi? Bir duyguyu veya bir kavramı kelimeler olmadan işlemeyi kastediyoruz.

Örneğin, yeni bir çift ayakkabı almaya gitmeyi düşündüğünüzü hayal edin. Fikri gerçekleştirmek için sadece konsept gereklidir. Kendi kendinize “Ben bir çift ayakkabı almaya gideceğim” demezsiniz, değil mi?

Muhtemelen sadece kafanızdaki “ayakkabılar” fikrini ve belki de “alışveriş” ek fikrini göz önünde bulundurursunuz ve tüm gerekli olan budur.

İlk insanlar da muhtemelen aynı şeyi yaptı, ama bundan daha basitti – sözsüz – sadece düşünce sürecinde kavramı hayal ederek. Ancak İlk insanların alışverişe çıkacak ayakkabıları veya mağazaları olmadığı için bu iyi bir örnek değil. Ama fikri anlamış olmalısınız.

Dil Düşünmemize Nasıl Yardımcı Olur?



Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


Bilişsel düşünceleri kapsamlı bir şekilde içeren düşünmek, belirli bir miktarda dil gerektirir. İnsanları diğer hayvanlardan ayıran tam da budur. Çevremizi analiz edip yorumlayabiliriz ve bunu yapılandırılmış bir dildeki kelimeler ve cümlelerle yaparız.

Bununla birlikte, kendi duygularımızla ilgili düşüncelerimiz tamamen farklı olabilir. Örneğin: Kendinizi “mutlu hissediyorum” derken mi buluyorsunuz, yoksa duyguyu kelimelerle ifade etmeden mi hissediyorsunuz?

Dil, geniş kavramlar geliştirmek ve soyut düşünme için gereklidir. Konuşma dili, düşüncelerimizi düzenlememize ve düşüncelerimizle mantıklı anlam oluşturmamıza yardımcı olan bir dizi kural sağlar.

Bununla birlikte, temel düşünme, zihnimizdeki cümle yapısını zorunlu olarak içermeyebilir. Hala çevremizdeki dünyanın farkında olmak ve düşüncemizi o dünya ile yapmayı planladığımız şeye uygulamak için kullandığımız bir tür “iç sesimiz” var.

Düşünecek Bir Dilin Olmaması Nasıl Bir Şey?

Evrimimizde henüz konuşulan bir dile sahip olmadığımız bir zamanlardaki mağara adamı benzetmesini tekrar ele alalım.

Beş duyuları vardı. Bu duyular aracılığıyla dünyalarıyla bir bağları vardı. Ancak, başkalarıyla etkileşime girerken gözlemlenen şeyler hakkında nasıl hissettiklerini ifade edecek bir dilleri yoktu.

Peki, sırf gündelik olayların bilincinde olmak adına duygularını zihinlerinde nasıl ifade ettiler?

Görsel duyularını kullanarak, etraflarındaki görsel dünyalarını anlamış olabilirler. Ama bunlar sadece görsel imgeler mi? Belki renk ve koku da:

• Düşünceleri renklerle ifade ederek düşünmek.
• Kokulardan nasıl etkilendiklerini düşünerek düşünmek.

Belki de mağara adamlarının düşüncelerini kafalarında ifade etmek için yaptıkları budur.

Müzik hakkında ne düşünüyorsun?

Dilsiz bir ifade biçimi değil mi bu? Müziğin de bir düşünce biçimi olduğunu söyleyebilirsiniz. Elbette kelimelerle değil.

Ama müziğin temposu var. Matematiksel bir yapı kullanır. Sonuçta, bir ritmi takip ediyor. Müzik, konuşma dilinden çok önce ortaya çıktı.

Ya sayılar?

Sayıların dile girişi çok daha sonra geldi. Mağara adamlarının henüz sayıları olmadığında, yalnızca sınırlı sayısal terimlerle düşünebiliyorlardı. “Bir” veya “çok” gibi. Arasında hiçbir şey yok.

Brezilya’da Piraha Kabilesi olarak bilinen ve kendi dillerinde sadece “az” ve “çok” gibi terimlere sahip olan bir kabile varlığını sürdürüyor . Bu yüzden madde sayısı açısından düşünemiyorlardı.

Düşünme, belirli bir dille mümkün olduğu ölçüde sınırlıdır. Sözsüz düşünebilme fikrini öne sürsem bile, dilin düşünmemize yardımcı olduğunu da söylüyorum. Farklı düşünce süreçleri için çeşitli diller kullanışlıdır.

Konuşulan birçok dil belirsizdir. Bilgisayar programlama dilleri uzmanlaşmıştır ve mantıklı olacak şekilde tasarlanmıştır. Çeşitli yabancı diller, bölgenin ihtiyaçlarına bağlı olarak bir düşünce biçimine veya diğerine katkıda bulunur.

Hızlı ve Yavaş Düşünmek

Kelimeler olmadan düşünmenin bir faydası olabilir. Aslında çok daha hızlı düşünmemizi sağlayabilir. Düşüncelerinizi tam olarak oluşturulmuş cümlelere gerçekten sokmadan bir şeyleri düşündüğünüzün farkında mıydınız? Daha önce verdiğimiz bir çift ayakkabı satın alma örneğindeki gibi soyut terimlerle düşünüyor olabilirsiniz.

Soyut düşünme, insanların yapabileceği bir şeydir. Fikirleri temsil eden sembolleri kullanarak düşünmenin hızlı bir yoludur. Soyut düşünceler kullanarak dil olmadan hızlı düşünmeyi başarabiliriz.

Yabancı Bir Dilde Düşünmek Düşünce Kalıplarını Geliştirebilir

Arapçada deve için 40’tan fazla kelime var. 300’den fazla olduğunu gösteren bazı araştırmalar da mevcut.

Türkçede ise, deve için sadece bir kelimemiz var ve devenin türünü tanımlamak için önüne bir sıfat ekliyoruz. Erkek deve, dişi deve, yaşlı veya genç vb.

Arapça, develeri yaş, renk, hörgüç sayısı, cinsiyet ve üreme durumu gibi belirli varlıklara göre tanımlamak için bunu ayrı kelimelere ayırır.

Farklı deve türlerine yapılan bu doğrudan atıf, Arap Dünyasında develerin hayatta kalması için gerekli olduğu için iletişim kurmaya yardımcı olur. Daha iyi bilişsel düşünme için de yararlı olduğunu söyleyebiliriz.

Soyut Düşünme

Soyut düşünme, somut düşüncelerin ötesine geçer. Açık olanın ötesinde fikirleri görselleştirme yeteneğine izin verir. Kafalarında büyük sayıları çarpabilen çocuk dahileri muhtemelen soyut düşünme yöntemlerini kullanıyorlar.

Kendinizi çevrenizdeki şeyleri kelimenin tam anlamıyla yorumlamaktan ziyade temsil şeklinde yorumlarken bulduğunuzda bunu yaptığınızı anlayacaksınız. Temsillerle düşünme, gerçek düşünceden çok daha hızlı gerçekleştirilebilir çünkü onu kelimelere dökmek için zaman harcanmaz.

Ahlaki yargılamalar, kendi kendinize cümleler halinde konuşmak yerine ‘ duygular ‘ ile verilebilir.

Belki bazı insanlar omzunda nasıl davranacaklarını söyleyen hayali bir insanla yaşarlar:

• “Ben çalmamalıyım.”
• “Bu kişiye şüpheden fayda sağlamalıyım.”
• “Yataktan çıksam iyi olur, yoksa geç kalacağım.”

Kendinizi çok fazla zihinsel muhakeme gerektirmeyen hızlı kararlar verirken bulursanız, muhtemelen soyut ve dilsel olmayan bir şekilde düşünüyorsunuzdur.