IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası - Hiçbir şeye mecbur değilsin: Hemen şimdi seçmeye başla

Mecbur değilsin! Şu anda her neredesin, nasıl bir yaşamın var bilmiyorum, ama eğer nefes alamıyorsan bil ki kendini bir şeylere fazlasıyla mecbur bırakmışsın. Evet, belki bu yazıyı okurken aklının bir köşesinde benim hayalperest bir çatlak olduğumu düşünüyorsun ya da belki hiçbir şeye mecbur olmadığını sen de kalbinin en derinlerinde hissediyorsun ama bugüne kadar herkes sana “Yaşam böyle yani canım, her zaman bir şeylere mecbur olacaksın” dediğinden sen bunun doğru olduğuna inandın. Ya da belki de mecburiyetten bunaldığın anlarda yapmayı seçmediklerin sebebiyle “sorumsuz” olmakla yargılandın. Bunların hepsi seni mecburiyetlerden örülü bir yaşam yaratmaya yönlendirdi.

Bugüne kadar ne oldu, nasıl oldu bilmiyorum ama sana söylemek istediğim; eğer istersen mecburiyetten özgürleşebilirsin.

Seçmeye başla!

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Yaşam bir sonsuz olasılıklar bütünüdür. Bunu anlıyor musun? Yani kalbinde hissedebiliyor musun? Her şeyi bilişsel olarak anlayabilmek mümkün olmayabilir, ama her şeyi kalbinle hissedebilirsin. Gözlerini kapatıp bu cümleyi içinden birkaç kez tekrarlamak da sana yardımcı olacaktır.

Tüm yaşamın bir sonsuz olasılıklar bütünü olduğunu hissedebiliyorsan sonsuz sayıda seçime sahip olduğunu da anlayabilirsin. Peki, bunca sonsuz sayıda seçim içinde, şu anda yaşadığın hayat nasıl bir olasılık senin için? Bu hayatın ne kadarından keyif alıyorsun? %10? %50? %80? Tamamından keyif alabileceğin bir yaşam yaratman mümkün mü? Bu soruları kendine sormak ister misin? Ben bunun mümkün olduğunu kalbimin en ücra köşelerine kadar hissediyorum.

Eğer hissediyorsam çok hem de çok şanslıyım. Yeterince kararlıysam kalbimdekini gerçekleştirebilirim. Yaratmak için yapmam gereken hemen şimdi seçmeye başlamak!

Beyaz kağıtlar bunun için var!

Seçmenin, ilk aşaması ne istediğini bilmektir. Bunun için kalbinle yeniden bağlantı kurmalısın. Bu başlarda biraz zorlayıcı gelebilir. Tek sebebi 0’dan 2’ye çıkmanın zor olmasıdır. Yaratımın doğası böyle, her şey ilk birkaç adımda zordur. Ancak, bir kez 2’ye çıktın mı 3, 4, 5, sonra yüzler ve milyonlar su gibi gelir.

Yeniden bağlantı kurmak ve kendinle bağlantını korumanın en güçlü tekniklerinden biri “YAZMAK”tır. Evet, bütün beyaz kağıtlar bunun için var! Sen yeniden kendinle bağlantı kur diye.
Kendine kapağını, içini, dışını, enerjisini sevdiğin bir defter al. Her akşam yazmaya başla ve bunu her gün yaptığın bir pratiğe dönüştür. Akşam yatmaya yakın veya sabah erkenden… Ne zaman istersen, senin için aklının en temiz olduğu zamanı bul ve gün içinde o anlarda defterinin başına geçip yazmaya başla.
Ne yazdığının bir önemi yok, hatta yazdıklarının okunur olmasına bile gerek yok. İhtiyacın olan tek şey kendini serbest bırakmak ve ne geliyorsa olduğu gibi yazmak, yazmak, yazmak…

Bazen yazmaya oturduğunda aklında hiçbir şey olmayacak, bazen de öfkeden deliye döndüğün bir an en canlı duygularınla alacaksın kalemi eline… Yazmaktan utandığın şeyler ile başlayacak belki ilk satırlar ama sen yazdıkça tüm duygular, tüm düşünceler bedeninden kağıda boşalacak. Yazdıkça rahatlayacaksın, bir nokta gelecek artık kalemin hareket etmez olacak. O nokta bir şeylerin değişmeye başladığı nokta. Ondan sonra yazdığın her şeyde yeni bir bakış açını fark edecek, farkındalık ile dolacaksın. Yazmaya devam ettikçe belki yeni kararlar, heyecanlı fikirler taşacak kalbinden. “Vay bee” diyeceksin, “bunların burada olduğunu daha önce fark etmemiştim.” Kalbinde zaten var olan ancak saklı tüm o güzellikler sen musluğun başındaki pisliği atabildiğinde akmaya başlayacak. İşte yazmak böylesine güçlü. Yaşasın beyaz kağıtlar!

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

*Yazma pratiğinin bağlantıya dönüşmesi için 20-30 gün kadar bu alışkanlığı sürdürmeye devam etmeni öneririm.

Harekete geç!

Kendinle yeniden bağlantıya geçtin, yazdıklarınla keşfettiklerin aklını başından aldıysa bu harika! Çok önemli bir kısmı geçtin, bil. Şimdi, oyunun her şeyi değiştiren “cesaret mi doğruluk mu?” kısmı başlıyor. Seçtiklerin ve dolayısıyla seçmediklerini fark ettiğinde yaşam sana bu ikisi arasında kalacağın senaryolar yaratmaya başlayacak. Defterine “Kendimi önceliklendireceğim” yazdıysan mecburiyet anında kendini seçip seçmeyeceğini göreceğimiz bir senaryonun çok yakın olduğunu bil. Bu belki kendini iyi hissetmediğin bir gün mutlaka katılman gereken bir toplantı olması gibi bir durum olacak. Böyle bir anda hemen hareket etmeden önce seçimsizlik içinde olup olmadığına bak.

Seçimsizlik içinde olduğunu fark ettiysen kendine seçim gücün olduğunu hatırlat. Şimdi, gitmeyi mi seçiyorsun, kalmayı mı? Seni gitmeye iten kuvvet nedir, mecburiyet ve zorunluklara olan inancın mı? Kalbin korku içinde ve kurulu bir saat gibi çalarak sana “gitmen lazım” mı diyor? İşte bu bir şeyleri değiştirmenin tam ortasında olduğun an! Nefes al, sakinleş…

Elini kalbine koy ve korkunun altındaki hassasiyetinle yeniden temas kur. Korkunu gör ve dağılana kadar orada kal. Şimdi nasıl hissediyorsun? Yorgun musun? Evet, bunca zorunluluk içinde çok ama çok yorulmuş olmalısın. Haydi biraz dinlen ve bu sefer gitmemeyi seç, bakalım neler olacak? Seçimler yapacağında, kafan her karıştığında şefkat rehberin olsun. O an için senin için en şefkatli olanı seç. Şefkatle yaptığın her seçimde eğer bir şeyler seni bırakıyorsa, bil ki o senin için değil.

Seçimler yapıp, davranışlarını -her ne olursa olsun- bu seçimler doğrultusunda şekillendirdiğinde, yaşamdan her gün daha çok keyif alacaksın. Kendini çok daha hafif, çok daha neşeli hissedeceksin. Evet bunun için her gün korkularınla yüzleşmen gerekecek, bunu göze alabilmelisin! Ve bil ki yalnız değilsin, herkes korkuyor. Hepimiz korkularımıza rağmen hareket edebildiğimizde yaratıyoruz. Korkular hep var, hareket etmek için onların bitmesini beklersen hep bekleyeceğin bir yaşam yaratırsın. Korkuların varlığını kabul et ve onlara rağmen büyü! Mecbur değilsin, seçmeye başla! Hayal ettiğin yaşam çok yakınında, onu seçmeni bekliyor!

uplifers.com