IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Karlı, soğuk bir kış günü Bahaeddin-i Buhari Hazretleri hocası, Seyyid Emir Gilâl Hazretlerinin ayrılığına daha fazla dayanamayıp düşer yollara... ❄
Yara bere içinde, yarı donmuş halde gece vakti kendisini dergahın kapısına zor atar. ❄
Dışarıda gürültü olunca talebe bakıp gelir;"Efendim! Behaeddin gelmiş." deyince; Emir Gilâl Hazretleri; "Kimden izin alıp da gelmiş. Almayın içeriye. Dönsün geldiği yere!" buyurur... ❄
Talebe, güçlükle "Geriye dönün" der ve içeri girer... ❄
Behaeddin-i Buhari Hazretleri hayatının en büyük imtihanını o gün vermiştir..."İçeri giremedim ama bari hocamın kapısının eşiğinde öleyim" diye kapının önüne yatar... ❄
Gece Emir Gilâl Hazretleri bir ara dışarı çıkar, bir şeye bastığını farkeder. Bakınca Beaheddin Hazretlerini görür. Kucaklayıp içeri alır, yaralarını sarar... ❄
Beaheddin-i Buhari Hezretleri kendine gelince;"Ben neredeyim?" der... Hocası; "İyi yerdesin, evladım." deyince çok sevinir ve der ki; "Efendim siz kabul etseniz de, red etseniz de biz canımızı, malımızı, herşeyimizi size feda ettik. Ancak az önce dışarı atılmış iken şimdi kucağınızda olmanın, bu şefkatin hikmeti nedir?" ❄
Emir Gilâl Hazretleri buyurur ki;
"Beaheddin! Herşeyin iyiydi fakat kalbinde bana olan aşkın düşürdüğü farketmediğin bir kibir vardı. Bu kibir çıkmadan oraya faydalı bir şey giremezdi. Onun çıkmasını istedim...Elhamdülillah şu anda o kibir yok oldu.Kalbimde ne varsa hepsi senin oldu." ❄
İşte bundan sonra Beaheddin-i Buhari Hazretleri, Şah-ı Nakşibend Hazretleri (kuddise sirruh) oldu...