[Lady]

Dilek bir [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] okuldan çıkmış, durakta minibüs bekliyormuş. Yalnız korkunç da yağmur yağıyormuş bu arada. Kızın önüne bir [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] yanaşmış. İyi giyimli, temiz yüzlü
bir genç, "Yanlış anlamayın n'olur. Ben de yakın [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] kadar öğrenciydim. Islanmayın, gelin ben sizi uygun bir yere kadar bırakayım" demiş. Dilek kız, başta biraz tereddüt etmiş ama çocuğun
iyi niyetine inanmış [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...][Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] binmiş. Yolda sohbet filan etmişler. Hoşlanmışlar birbirlerinden. Çocuk,
"Lütfen izin verin sizi evinize bırakayım. Bakın yağmur da iyice hızlandı" demiş, Dilek kabul etmiş
tabi.
Sohbet iyice koyulaşmış. Kızın evine gelmişler, bu arada [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] değiş tokuşu yapmayı da ihmal etmemişler. Dilek çok etkilenmiş çocuktan. O hafta her telefon çaldığında yüreği hop etmiş,
"Ay benimki mi arıyor?" diye telefona koşmuş. Ama arayan olmamış maalesef. Dilek yüzünü kızartıp çocuğu aramaya karar vermiş,
"Belki numaramı kaybetmiştir, n'olucak ki ben arasam" deyip kandırmış kendini. Telefonu ağlamaklı bir [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] sesi açmış. Meğer teyze, bizim çocuğun annesiymiş ve hıçkıra hıçkıra, oğlunun [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]nda öldüğünü söylemiş. Anlattıklarından Dilek anlamış ki, çocuk onu bıraktıktan 5 [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] sonra yapmış kazayı.
"Keşke eve bıraktırmasaydım. Benim bunun sorumlusu" diyerek hemen kendini suçlamaya başlamış. Suçluluk duygusundan kurtulmak için teyzeden adresi almış,
"En azından başsağlığına gideyim bari" diye düşünmüş. Ziyaret ağlamaklı ve de yaslı geçmiş. Ayrılma vakti geldiğinde iyice havaya giren kız,
"Bana oğlunuzdan bi hatıra verir misiniz? Onu gerçekten çok sevmiştim" demiş. Bunun üzerine anne içeriye gitmiş, döndüğünde elinde çocuğun kaza [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] üzerinde olan gömlek varmış. Üstelik de hala kanlar içindeymiş gömlek. Dilek çok kötü olmuş, gömleğin niye saklandığı ve niye ona verildiği anlamsızlığına rağmen yine de kadını kıramayıp almış kanlı gömleği. Ama eve gelir gelmez ilk işi gömleği yıkayıp, ütülemek olmuş. Bütün gece gömleğe baka baka, zır zır ağlamış. Sürekli de,
"Onu ben öldürdüm, onu ben öldürdüm" diye tekrar ediyormuş kendi kendine. Artık ağlamaktan
bitap düştüğünde gömleği yastığının [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] koymuş ve yatmış. Sabah uyandığında kendini daha iyi
hissediyormuş. Ama yastığı kaldırdığında bir de görmüş ki gömlek yine kanlar içinde. İnanamamış bu duruma.
"Herhalde dün o kafayla iyi yıkayamadım" diyerek yeniden yıkamış gömleği. Ama ertesi sabah da hiç
bir değişiklik yokmuş gömlekte, yine kanlar içindeymiş.
Bunun üzerine Dilek kız girdiği ruhsal çöküntünün de etkisiyle bir hocaya gitmeye karar vermiş. Çünkü başına gelen olayı mantıksal olarak bir türlü açıklayamıyormuş. Çevresinden edindiği bilgiyle değerli bir insan olan Rıza hocayı bulup olayı başından sonuna anlatmış. Rıza hoca uzun-uzun dualar okuduktan sonra Dilek e gömleği neyle yıkadığımı sormuş. Dilekte tam iki kez deterjanla yıkadığını, ilk başta gömleğin temizlendiğini fakat sabah tekrar kanlar içinde olduğunu ağlayarak anlatmış. Bunu duyan Rıza hocanın gözleri
fal taşı gibi açılmış ve ellerini dileğin kafasına dokundurarak aynen şunları söylemiş...

"A benim salak kızım, hiç [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] deterjanla kan lekesi çıkar mı? Ace kullansana, hem renkli hem de renksiz çamaşırlarında!"

Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.