[Nigar]

Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.

Çocukluğumu özledim. Şile'yi hiç görmedim; fakat ben de çocuktum ve özlem duymaktayım o günlere. Gökyüzü ben çocukken de hep maviydi ve kayısı ağaçlarımız ta ki ölümü tadana dek hep yeşil kalırdı. Şile yazarın gözüyle Bir Denizkızı...

"Her şehrin geleceğe dair kurduğu bir hayali, yaşamak zorunda kaldığı bir talihi, kaderi vardır elbette..."

Ve her şehrin sakladıkları, ve her şehrin sustukları, ve her şehrin sırları vardır. Bir şehrin mavisidir Şile. Sibel Eraslan Şile’ye dair anılarını anlatmış kitapta. Hem anıları hem de Şile’ye has çeşitli öyküler ve efsanelere de yer vermiş. Kitabı okurken hiç görmediğim Şile’nin sokaklarında yürüdüm. Maviyi gözlerime hapsettim ve yazarın anneannesi (onun deyişiyle annane) için döktüğü gözyaşlarına eşlik edip ben de ağladım mavilerime ve anneannemi düşündüm. Acaba tüm çocuklar aynı hislerle mi büyürdü? Yoksa büyüdükçe çocuk zamanlar aynı özlemlerle mi hatırlanırdı? Türlü sorularla düşündüm, yazarın acısının acımla çarpışıyla...

Unutmaya yüz tutmuş gelenekler, görenekler diye bir ifade vardır hani... Aslında unutulmuş yaşam tarzlarını görüyorsunuz kitapta bahsi geçen yaşamlardan. Sanırım bizlerin unuttuğu yaşamlar var. Teknoloji, zamanın hızlı akması ve süregelen yenilikler bize yaşamayı mı unutturuyordu? Bizim tercihimiz miydi unutmak? Zamanı tadınca yaşamak varken bizler hep nisyan kuytularında...

Yazar pikap plaklardan bahsederken merakımı celbeden bir başka nokta ise bizler de ilerde birgün şimdilerde dinlediğimiz vcd, dvd --- çalarlarımızı hani kulaklarımıza çarpan o içi boşaltılan müzikleri bu şekilde anacak mıyız?

Akıcı, sade bir dil kullanan yazar, betimlemelere de çok yer vermiş. Görsellerler de kitaba tam bir renk katılmış. Şile’ye dair maziyle bütünleşmiş bir fotoğraf -----ü paylaşılmış diyebiliriz. Hayattan birçok kesit sunmuş bizlere yazar. Şile tarihi hakkında da bilgiler yer almakta. Yer yer yeşilçam sinemalarına da konuk oluyorsunuz. Hepimizin çocukken bir şekilde duyduğu bir denizkızı masalı vardır... Şile’nin sularından kitabın sayfaları arasına akan masalını okuyacaksınız lapiska saçlı o kızın.

Neden "Aşkta kaybedenin dört yanını birden sular çevirirmiş."? Zamanla büyüyen susuşlar gür bir nida gibi. Şileye has özellikler, Şile’nin Ramazanlarına, düğünlerine, yas törenlerine, yöresel tatlarına da yer vermiş Sibel Eraslan. Ünlü konuklarını hatta onların hikayelerini, çocuk yaşamlarını anlatmış bilmeceler arasında.

"Şile; kadınlar, dertler, fısıltılar, iç dökmeler, ah’lar ve rüzgar ve kekik, allahısmarladılar..."

Şile’ye gitmeden, Şile’de olmak... Herkesin çocukluğuna dair güzel anıları vardır. Şile’de çocuk olamasakta bizler de bir diyarın çocuklarıydık. Paylaştığımız ortak bir nokta vardı ki aynı gökyüzü bizler için de maviydi ve Şile’ye doğan güneş bizim de güneşimizdi ve hala ısıttığı anılarımızı bizler için saklamakta... Hatırlamak isteyenler için Şile Bir Denizkızı...


Sibel Eraslan
Şile Bir Denizkızı
Heyamola Yayınları
132 Sayfa