|
Eskiye Özlem.. [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] Akşam ezanı okununca herkes evine girerdi. Akşam çalışılacak işler, gezilecek yerler yoktu. Evde huzur vardı. Yemek menüsü pek değişmezdi. Ekmek yemeğin paşası, bulgur pilavı vezirdi. İhtiyaçlarımız azdı, çünkü azgın değildik. Gaz lambasının ışığında yapılan sohbetler çok uzun olmazdı. Hem idare lazımdı hem de gece 12’ye kadar izleyeceğimiz dizilerimiz yoktu. Erken yatardık. Bu yüzden sabah namazı kaçmazdı. Zaten hayat namazla başlardı. Sabah namazına kalkanların riya ile de işi olmazdı. Riya fışkıran sosyal medya da yoktu. Her şeyimizi, herkesle değil ev halkıyla ya da dostlarla paylaşırdık. Onlar bilirdi kıymetini çünkü. Sevincinde sarılır, üzüntünde sırtını okşardı. Dokunmak “like” (beğeni) atmaya benzemezdi. Radyoda “fake news”ler (sahte haberler) yoktu doğrulayacağımız ya da işimize gelince “kesin doğrudur” diyeceğimiz”… Siyaset mi? Yapanların işiydi. Bu kadar “uzman” yoktu. Dolar artınca değiştirmekten korktuğumuz ithal mobilyalarımız yoktu. Bir çift halı, kamıştan 12 duvar yastığı ve bir karyola ile evlenirdik. Torunlarımız da o yastıklara yaslanırdı. Ayrı eve çıkmazdık evlenince. Evlenen her “oğlan” için bir oda eklenirdi eve. Öderken ömrümüzü tüketen tüketici kredilerine gerek yoktu. Tüketmek istemiyorduk ki… Kanaati sadece bilmez, sonuna “kâr” ekler, olurduk. Olgunduk. Sen olmazsan olgunlaştırırdı hayat. İyinin kötüden çok olduğu günlerdi. Güzel günlerdi. Geri gelmeyecek… |
Cevap: Eskiye Özlem.. ah eski zamanlar ah herseyinizle cok guzeldiniz herseyinizde tat vardi yine muthis bi konu @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] emegine saglik |
Cevap: Eskiye Özlem.. Alıntı:
Tesekkur ederim ASMAR Seninde yuregine saglik |
Cevap: Eskiye Özlem.. Eskilerin tadı başka idi umursamaz olduk şuan kendini bile düşünmeyen insanlar merhamet duygusu kaybolmuş |
Cevap: Eskiye Özlem.. Rabbim vefat eden babalarımıza cenneti nasip etsin inşallah. @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] bende 2012 de babamı kaybettim |
Cevap: Eskiye Özlem.. [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] Eski zamanların birinde yaşarmış güzel insanlar Pencerelerden çiçekler, yüzlerden samimiyet, Yüreklerden vefa eksik olmazmış.. Her daim birbirini yoklayan Çekinmeden kapısını çaldığın Kardeşinden öte komşular. Bende var sende de olsun , Bugün bana yarın sana yardımlaşması.. Sokaklarında koşup oynayan çocuklar, Domates biber patlıcan satan amcalar, Eski elbiselerini verip yerine mandal leblebi keçiboynuzu aldığın eskiciler. Her daim tüten bacalar, Minicik evlere dolu dolu misafir sığdıran güleryüzlü teyzeler Sıcacık sarılmalar , içten kucaklamalar. Şimdi bir hayal gibi hepsi Bir tek o zamanlarda yaşayanların bildiği Öyle uzak, öyle nefessiz. Geçmişten bir masal dinlediniz.... *İnan Durak Taş |
Cevap: Eskiye Özlem.. Nerde o günler bacım sobada kestane çay güzel sohbet |
Cevap: Eskiye Özlem.. Çocukluğumu özledim bu gece. Düşünmeden yaşamayı özledim. Küçük şeylerden mutlu olmayı. Hayaller kurup da içinde uyumayı özledim Zamanla oynamayı , düşünmeden konuşmayı Akşama kadar sokakta kalmayı özledim Beni hiç mutsuz bırakmayan bir adamı özledim. Ben babamı özledim bu gece |
Cevap: Eskiye Özlem.. [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] Bi Tutam Mutluluk Küçüklüğümüzde yün döşekler serilirdi sobanın kenarına. Üzerimize bizden ağır yorganlar örtülürdü ve başımızı o taş gibi yastıklara koyduğumuz anda uyurduk. Büyüyünce konforlu yataklarımız ve kuş tüyü yastıklarımız oldu. Yastıklarımız ve yorganlarımız hafifledi, ancak bu kezde hayat tüm ağırlığıyla bindi omuzlarımıza. Önce uykumuzun ve sonra ağzımızın tadı terketi bizi. Ve annelerimizin ucundan ısırarak bize yedirdiği yufkalı dürümlerin tadını, zengin sofralarımızda bulamaz olduk. Çok şeyin tadını bilmeden büyüdük belki, ama sevgi hiç eksik olmadı kursağımızdan. Çünkü yürekleriyle beslediler bizi anne ve babalarımız. İşte bu yüzden, geriye bakınca ilk aklımıza gelen yaşadığımız o yoksulluk ve yokluk değil, o yoksulluğun bile üstünü örtebilen o insanların kocaman yürekleri. Ve annelerimiz hep haklıydı, büyüdükçe arttı dertlerimiz. Biz (yas)landıkça, onlar yaşlandı.. |
Cevap: Eskiye Özlem.. [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] “ Dokuz yaşındayım, yıl 1961. Annem benim doğum günüm için pasta yapmış. İlk defa o zaman mum üfleyip bir dilek tuttum. Dileğim de şu; O sıralar Yuri Gagarin uzaya çıkan ilk insan olacak. Ben de dedim ki ne olur beni de yanına alsın. O kadar inandım ki dileğimin gerçekleşeceğine, ben bir çanta yapıp beklemeye başladım. Güya Sovyet Elçiliği'nden gelip alacaklar beni. Ama sağdan soldan duyuyorum onlar komünist diye. Diyorlar ki; aman komünist onlar. Olsun diyorum, ben de komünist olurum. O sıralarda, bizim giriş katında üniversite öğrencileri oturuyor. Annem onlara da komünist diyor. Biliyorum onlar bizim kömürlükte kitap saklıyor. Ben gittim, yürüttüm bir tane. NazımHikmet’in şiirleri. En kısasını buldum ezberledim. Dedim ki, şimdi Ruslar gelirse, ben bu şiiri okurum onlara. Onlar da der ki, tamam bu da bizden, götürürler beni. Neyse… Tarih 12 Nisan. Uzay mekiği fırlatılacak, Vostok 1. Ama hâlâ gelen giden yok. Ben diyorum unuttular herhalde beni. Mekik fırlatıldı, herkes dua ediyor mekik atmosferi geçsin, uzaya çıksın diye. Bir ben diyorum ki, yarı yolda dursun dönsün beni alsın. Belki bir de Amerikalılar, Vostok’un uzaya çıkmaması için dua ediyordu. Neyse… Bütün gün radyonun başında içimden o şiiri okudum: Başım köpük köpük bulut, içim dışım deniz, Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda. Budak budak, şerham şerham ihtiyar bir ceviz. Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında. Ne zaman bu şiiri okusam uzaya gitmiş kadar olurum. Altmış beş yaşıma geldim. Geçen doğum günümde yine bir dilek tuttum, çocuk gibi. Yine imkânsız bir dilek tabii. Ne diledim biliyor musunuz? İyi bir insan olmayı. Haluk Bilginer / Şahsiyet |
| Tüm Zamanlar GMT +3 Olarak Ayarlanmış. Şuanki Zaman: 23:40. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8 Beta 3
Copyright ©2000 - 2024, vBulletin Solutions, Inc.
Search Engine Friendly URLs by vBSEO
Copyright ©2004 - 2024 IRCForumlari.Net