[NurSima]

Sensizlik ve Ölüm

Ölüm,ancak sensizlik kadar
Tüm duyuları kökten yok edip
Ruha ve bedene dokunan bir acıdır.
Sensizlik de ölüm kadar
yaşamla arama çekilen
siyah, simsiyah bir perdedir.
Görmekten,duymaktan,
Konuşmaktan,uyumaktan
Hatta nefes almaktan dahi beni alıkoyan.

Ölüm ile randevusuna sadık kalan
bir canın soğumuş bedeni
Ve tepkisizliğidir sensizlik.
Siyah bir dumanı üfler yüze ve ruha
Çeker göze kalın bir perde
Donuklaşır,felç olur tüm duyular.
Sonra inceden bir sızı kaplar her yanımı,
Kırılır gökkube içimde
O an infilak eder bir dinamit canevimin orta yerinde
Akar karanfil kırmızısı kanlar her yerimde.
Sonra boğaza saplanan demir bilye gibi
Göğüs kafesimde takılıp durur tüm nefesler
Tıpkı kemiğe saplanmış şarapnel parçası gibi.

Kimi gün ölümün elinden
Kimi gün sensizliğin elinden inceden bir saz çalınır
Tıpkı jilet kesiği gibi sızılı,
Tıpkı bıçak yarası gibi kanatıcı,
Tıpkı kurşun yarası gibi ölümcül

Sensizlik ve ölüm;
Anlamları,
Yazılışları ve okunuşları farklı olsa da
Bendeki hükmü de
Bendeki sancısı da hep aynı.

Muhammed Okay