Manuş Baba – El Gibi
 

Manuş Baba – El Gibi

Ne bir ses ne de haber
Gelmiyor artık senden
Öylece kalakaldım da
Deli hasretimle ben

Bir yabancı selamın ile
Hüzünlere daldım
Kendi ellerimle ben beni
Kederlere saldım

Sonunda bir oyuncak
Kara sevda aldım senden
Yani değişmedim hala
Öyle biraz çocuk kaldım

Yok öyle el gibi durma
Gül biraz sana gülmeler yaraşır
Yok öyle güz gibi soğuk olma
Güz ayrılık taşır.