Ey nefsim, dinle beni!
Sana yan diyorum...
Ateşlerin içinde yanan gibi yan.
Ona can diyorum anla beni...
Canımın da içinde canan gibi can...

Yaprak düşerse dalından isyana,
Öğütülürse yaz akşamları sevda sözcüklerinde,
Temmuz, ağustos uzaklaşırsa,
Yani bir sonbaharsa iklim,
ağlama

El yapımı zanlar hükmederse
uzun gün dostluklarına,
gece başucundan uykusuzluk ekerse
gözbebeklerinin vadisine,
yüreğinin yıldızları kulağına fısıldayıp:
"i̇şte ağlama vakti" derse,
sen yine de ağlama
çünkü bize ağlamak düşmez.
ağlama

Bize yürümek düşer sevgilinin ardından
sadece ağlamak yetmez...
güzeldir hayranı olmak nebi 'nin
ama sadece hayranlık yetmez...
onun gibi olmadıktan sonra,
bu yol ilelebet bitmez...
ağaç gölgesinde gölgelenip
yoluna devam eden yolcu gibi olmak vardı.
onun gibi olmak...

Ey nefsim, beni dinle!
Yan diyorum sana...
Ateşlerin içinde yanan gibi yan..
Can diyorum ona anla beni...
Canımın da içinde canan gibi can.

Alev sarar da gözlerimi;
bir rüzgar dağıtmaya çalışır.
Zamanla alevlere o rüzgar da alışır.
Bilemez ki bu, dünyanın bir oyunu...
Bilemez, ateşin içimde olduğunu...
Hala yanmaktadır gözbebeklerim
ve ben ateşten bir mektup oldum da
özgürlüğümü yaktım dünya adına.
onun adına adımı yaktım
ve artık adına ortaktım...
rüzgarsa dilbeste olmuştu nara...
söndürme gözyaşlarınla, ağlama
çünkü bize ağlamak düşmez.
ağlama

bize yürümek düşer sevgilinin ardından
sadece ağlamak yetmez
güzeldir hayranı olmak nebi'nin
ama sadece hayranlık yetmez
onun gibi olmadıktan sonra
bu yol ilelebet bitmez.
ağaç gölgesinde gölgelenip
yoluna devam eden yolcu gibi olmak vardı
onun gibi olmak...