[Ruj]

ABDULLÂH: (ar) Allah'ın kulu. Peygamber (asm)'ın en sevdiği isimlerden olup, aynı zamanda babasının adıdır.

MUHLİSE: (ar) Hâlis. Dostluğu, samîmîliği ve her hâli, gönülden ve Allah için olan hanım.

ALİ: (ar) Yüce, yüksek. En büyük sahâbelerden ve Peygamberimiz’in (asm) amcazâdesinin ismi.

KEVSER: (ar) Maddî ve ma‘nevî çokluk, cennette bir ırmağın adı.

ABDÜLKĀDİR: (ar) Kādir olan, kudreti her şeye yeten Allah'ın kulu. Büyük veli Abdülkadir Geylanî hazretlerinin ismi.

RÂBİA: (ar) Takvâsıyla meşhur bir hanım evliyâ.

SAÎD: (ar) Mübârek, mes‘ûd, saadetli. Sahâbe-i Güzîn efendilerimizin isimlerindendir.

SÜEDÂ NÛR: (ar) Saadetli, kutlu, nûrlu hanım.

HUSREV: (ar) Hükümdârlara, padişahlara, sultanlara verilen isim.

FÂTIMA: (ar) Kendisi ve nesli cehennemden uzak kılınmış hanım. Peygamberimizin (asm) en küçük kızının ismidir.

NÛRİ: (ar) Allah'ın ve İslâm'ın nûruna mazhar olan.

TÂHİRE: (ar) Her türlü günah ve ayıbdan uzak duran, temiz hanım.

TALHA: (ar) Dünyadayken cennetle müjdelenen on sahâbeden birinin ismi.

ADÂLET: (ar) Hakka riâyet etme, doğruluk. Hakkāniyet.

NAÎM: (ar) Bolluk ve bahtiyârlık ni‘metine mazhar olan kimse. Cennetin bir tabakası.


MANSÛRE: (ar) Allah'ın yardımına ve muvaffakiyetine nâil olan hanım.

ENES: (ar) İnsan. Bir mübarek sahabînin ismi.

EDÎBE: (ar) Edebli, terbiyeli, zarîf, nâzik hanım

ABBAS: (ar) Peygamberimiz (asm) amcasının ismi.

RUFEYDE: (ar) Hendek harbinde yaralı sahâbeleri tedâvi eden şefkatli hanım sahâbe.

ABDURRAHMÂN: (ar) Merhameti sonsuz olan Allah'ın kulu. Sahâbe isimlerinden olup Rabbimizin en sevdiği isimlerdendir.

MÜSLİME: (ar) Allah katında yegâne din olan İslâm’la şereflenen hanım

FÂRÛK: (ar) Hak ile bâtılı birbirinden ayıran. Hz Ömer’in (ra) bir sıfatı.


HACER: (ar) Kendisine Cebrâil (as) vâsıtasıyla ilk def‘a zemzem ihsân edilen, Hz İsmâîl’in (as) annesi olan vâlidemiz.

ERKÂM: (ar) Akabe bîatına katılmış Sahâbe-i Kirâm’dan birinin ismi.


BASÎRET: (ar) Basîretli, anlayışı ve kavrayışı keskin olan hanım

HÂBİL: (ar) Hz Adem (as)'ın hayırlı evladı.


ÂSÛDE: (f) Rahatlamış, sükûna ermiş, keder ve sıkıntıdan uzak, müsterih hanım.


CA‘FER: (ar) Hz Ali’nin (ra) Mûte harbinde şehîd olan kardeşinin ismi.



HÂLİDE: (ar) Allah'ın bekāsıyla dâimî, ebedî, sonsuz olan hanım.

ABDÜLVEHHÂB: (ar) Çok fazla ihsân eden, çok bağışlayan Allah'ın kulu.


NÛRİYE: (ar) Allah'ın ve İslâm'ın nûruna mazhar olan hanım.

TÂHİR: (ar) Her türlü günâh ve ayıblardan temiz olan. Peygamber Efendimiz’in (asm) isimlerindendir.



ALİYE: (ar)Yüce, yüksek ahlâk lı hanım.


FÂZIL: (ar) Fazîletli, fazîlet sâhibi kişi.


CÂHİDE: (ar) Cehdeden, elinden geldiği kadar dinine çalışan, Allah için gayret eden hanım.

KÂMİL: (ar) Kemâle ermiş, olgun, terbiyeli, edebli.


NESÎBE: (ar) Soylu, soyu temiz ve pâk. Hanım sahâbe isimlerindendir.


İSLÂM: (ar) Hz Muhammed (asm) tarafından insanlığa teblîğ edilen Allah'ın en son dini. Allah'a teslîm olup onun emirlerine uyup, yasaklarından kaçınma.


HANÎFE: (ar) İslâm dinine sımsıkı bağlı bulunan hanım.

BAYRAM: (tr) Neş’e ve sevinç günü.

İFFET: (ar) Nâmus, ahlâkça temiz olan hanım.


Nİ‘METULLÂH: (ar) Allah'ın ni‘meti, ihsânı.



ŞÜKRÂN: (ar) Allah'a şükreden, her şeyi rızâ ve teslîmiyetle karşılamaya nâil olan hanım.



MÜCÂHİD: (ar) Allah rızâsı için cihâd eden, dini için gayret eden.


ÂİŞE: (ar) Zenginlik ve bolluk gören. Peygamberin (asm) hanımlarından ve en çok hadîs nakleden sahâbelerdendir.


İHSÂN: (ar) Lütfetme, iyilik etme.


KÂMİLE: (ar) Kemâle ermiş, olgun, terbiyeli, edebli hanım.

CA‘FER: (ar) Hz Ali’nin (ra) Mûte harbinde şehîd olan kardeşinin ismi.

HÂLİDE: (ar) Allah'ın bekāsıyla dâimî, ebedî, sonsuz olan hanım.

ABDÜLVEHHÂB: (ar) Çok fazla ihsân eden, çok bağışlayan Allah'ın kulu.

NÛRİYE: (ar) Allah'ın ve İslâm'ın nûruna mazhar olan hanım.

TÂHİR: (ar) Her türlü günâh ve ayıblardan temiz olan. Peygamber Efendimiz’in (asm) isimlerindendir.

ALİYE: (ar)Yüce, yüksek ahlâk lı hanım.

FÂZIL: (ar) Fazîletli, fazîlet sâhibi kişi.

CÂHİDE: (ar) Cehdeden, elinden geldiği kadar dinine çalışan, Allah için gayret eden hanım.

KÂMİL: (ar) Kemâle ermiş, olgun, terbiyeli, edebli.

İSLÂM: (ar) Hz Muhammed (asm) tarafından insanlığa teblîğ edilen Allah'ın en son dini. Allah'a teslîm olup onun emirlerine uyup, yasaklarından kaçınma.

HANÎFE: (ar) İslâm dinine sımsıkı bağlı bulunan hanım.

NESÎBE: (ar) Soylu, soyu temiz ve pâk. Hanım sahâbe isimlerindendir

BAYRAM: (tr) Neş’e ve sevinç günü.

İFFET: (ar) Nâmus, ahlâkça temiz olan hanım.

Nİ‘METULLÂH: (ar) Allah'ın ni‘meti, ihsânı.

ŞÜKRÂN: (ar) Allah'a şükreden, her şeyi rızâ ve teslîmiyetle karşılamaya nâil olan hanım.

MÜCÂHİD: (ar) Allah rızâsı için cihâd eden, dini için gayret eden.

ÂİŞE: (ar) Zenginlik ve bolluk gören. Peygamberin (asm) hanımlarından ve en çok hadîs nakleden sahâbelerdendir.

İHSÂN: (ar) Lütfetme, iyilik etme.

KÂMİLE: (ar) Kemâle ermiş, olgun, terbiyeli, edebli hanım.

ÂDİL: (ar) Adâlet eden, Allah'ın emirlerini noksansız tatbîk eden.

CÂNÂN: (f) Sevgili, sevilen hanım.

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

ABDUSSAMED: (ar) Kendisi hiçbir şeye muhtaç olmadığı halde, her şey kendisine muhtaç olan Allah'ın kulu.

TAHİYYE: (ar) Selâmlar, hayır duâları.

NİYÂZÎ: (f) İhtiyâcını sadece Allah'tan isteme ve neticeyi yalnız ondan bilme ni‘metine nâil olan kimse.

FERİHE: (ar) Sevinçli hanım.

LOKMÂN: (ar) Kur’ân-ı Kerîm'de ahlakı övülmüş mübârek bir zât. Peygamber olduğu da rivâyet edilmektedir.

ÂMİNE: (ar) Kalbinde korku olmayan, güvenilir. Şübhesiz, kesin olarak inanan hanım. Peygamberimizin (asm) annesinin ism

SÂLİH: (ar) Dinin emir ve yasaklarına uyan, dindâr, güzel ahlak ve takvâ sâhibi kişi. Bir peygamber adı.

NÛRHÂN: (ar) Nûr hâkimi hanım

CÜNEYD: (ar) Askercik. Evliyâullâh’ın büyüklerinden birinin ismi.

HADÎCE: (ar) Peygamberimizin (asm) ilk hanımı ve altı çocuğunun annesinin ismi. Dört büyük cennet hanımından biridir.

HÂRÛN: (ar) Hz Mûsâ’nın (as) yardımcısı ve büyük kardeşi olan peygamber.

MÜNÎBE: (ar) İnâbe eden, âsîliği, azgınlığı bırakarak Allah'a yönelen hanım.

BAHÂDIR: (f) Kahraman, cesûr, yiğit.

NÂSİHA: (ar) Nasihat eden, dini insanlara anlatan hayırlı hanım.

KĀNİ‘: (ar) Allah'ın verdiğine kanâat eden, elinden geleni yapıp Allah'ın takdîr ettiğine râzı olan.

NAÎME: (ar) Bolluk ve bahtiyarlık ni‘metine mazhar olan hanım. Cennetin bir tabakası.

BEDREDDÎN: (ar) Dinin dolunayı, dinle nûrlanan kişi.

AFRÂ: (ar) Ayın on üçüncü gecesi. Cennette ayak basılmamış yer. Hanım sahâbe isimlerindendir.