IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası - Kinyas ve Kayra

KİNYAS VE KAYRA
-
HAKAN GÜNDAY

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Doğan Kitap
567 Sayfa-2000 Basım
(12.Baskı)

Hakan Günday'ın aynı yayın evinden çıkan 7 kitabından biri, benim de okuduğum 7. Hakan Günday kitabı.Ve Kinyas ve Kayra yazarın en iyi kitabı diye yorumlanır, hatta kendisi dahi "ikinci defa hangi kitabınızı okursunuz ?" sorusuna "Kinyas ve Kayra " diye cevap vermiştir.
Hakan Günday'ın en iyi kitabı AZ'dı bence, kendisine, beynine , yazımına, ifadelerine hayran kalmıştım o kitapla.
Kinyas ve Kayra'da ise çok uzun bir giriş yapmış sanki.Karakterleri tanıtma çabası birazdan daha uzun sürdü , bundan önceki okuduğum kitaptaki karakterlerdeki depresif, blumik, obsesif, nörotik kişiliklerle uyumlu olan kitap karakterleri bende kısa süreli bir sıkıntıya neden olup , kitabın elimde günlerce kalmasına da sebeptir.
Asıl olansa kitabı çok beğendim , hatta sık sık işaretler koyup , tekrarlar yapıp sindirmeye de çalıştım.Çarpanlar'da yazdıklarım işaretlediğim bir kaç cümlesi sadece.
Bence de tekrar okunabilir bir kitap...

ÇARPANLAR
".....Ve en büyük acının kendininkinin olduğunu düşünüyorsun.Dünyadan haberi olmayan bütün geri zekalılar gibi."

"....Belki de tek sorun şuydu:biz ne istediğimizi bilememiştik hiç bir zaman .Ve dolayısıyla her şeyi deniyorduk...."

"....Yalan ayrıntılarla gerçek olur, birini kandırmanın en iyi yolu ayrıntılardır."

"....Doğal nedenlerle ölmeyecek kadar doğa düşmanıyım..."
"....Hayatı öpmediğim gibi öpüyorum ölümü...."

"Yalnız kaldım.Kalabildim!Altı milyarın arasına doğdum .Ve hiç birine çarpmadan geçtim aralarından."

"Bazen normalliğin , bazı insanlara doğuştan verilmiş bir yetenek olduğunu düşünüyorum..."

ARKA KAPAK
"hiç uykum yok. hiç uyuyamıyorum. domuz gibi içiyorum. ama gözlerimi kapalı bile tutamıyorum. sabaha beş saat var. annemi düşünüyorum. nerededir şimdi? aynada kendime bakıyorum bazen. ve tek kelime etmesem bile vücudum yaşadıklarımı, hayattan ne anladığımı anlatmaya yetiyor. sağ omuzuma kendi çizdiğim kelebek, beğenmediğim için üzerine attığım çarpı işareti ve altında aynı kelebeğin bir japon tarafından çok daha iyi işlenmişi. sol dirseğimin iki parmak yukarısındaki kurşun yarası. bileklerimdeki otuz dört dikiş. medeniyeti bir aralar, herkes gibi yaladığımı kanıtlayan apandisit ameliyatımın izi. ve sırtımı kaplayan, tanrı'nın yüzü. bilmiyorum... hızlı yaşadım. ama genç ölmekten çok, hızlı yaşlandım! ama hayattayım.''