09 Haziran 2010 16:19 | |
Candy | İstanbul Durdur Saatimi istanbul sakla sesimi sönerken ışıklar tek tek evlerden odalarıma sinsin yalnızlığım gölgeler büyürken duvarlarda çığlıklar aksın sözcüklerden istanbul adımla ruhumu karanlık sararken sokaklarımı acılar yakarken sızım sızım yağmurlar süzülsün çatlaklardan çınlatsın sesimin ışığını çoğaltarak Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. istanbul dokun bana rüzgârın girsin pencerelerden sarsın sonsuzluğumun aynasını sırını doku bilinmezliklerime açılsın nefesimin buğusu istanbul durdur saatimi yolculuğum senden geçerken çöker tortular suyun dibine bekler bir çalkantıyı vuran ışığın huzmeleriyle... ... ey şair nefesle gökyüzünü fırtınalardan arta kalan gücünle sarıl gökkuşağına aydınlansın salıncak... uçsun saçların hayatı kucaklayarak... Merâl Özcan |