| |
|
| 31 Ağustos 2011 00:12 | |
| Luthien | Kendisi Olmalı İnsan Kendini Bilen ! Bir kütlesi olmali insanin! Özündeki niceliklerin ölçütünü ayarlayabilen deger yargilari… Kendine saygisini muhafaza edecek saglam aglardan örülmüs kozasi olmali… Aynadaki aksine bakarken saçindaki aklari degil, gözbebeklerindeki kisiligini görebilmeli… Yarin yoktur diye bu günü yasarken, sizsiz yarinlarda, adinin basina ya da sonuna eklenecek sifatlarla anilacagini hesap edebilmeli… Kendi zekâsina güvenmeli, ama baskalarinin da akliselim olabilecegini idrak edebilmeli. Fütursuzca yasarken günübirlik; kitabinda olmayan normlarin da farkinda olabilmeli. Yüzüne vurulmuyorsa kusurlari, tükürülmüyorsa suratina, Buna deger görülmedigi için oldugunu anlayabilmeli… Bir hacmi olmali insanin! Bosluklari doldurabilen, “Iyi ki var” dedirten… Dostlarini seçerken ve dost seçilirken; adinin onunla bir anilacagini bilmeli. Balçigin içinde debelenen dostunu temize çikartmak için; üzerine döktügü ak sütün/yogurdun fayda etmeyecegini, Zamanla ayni balçiga bulanacagini düsünebilmeli. Bir çizgisi olmali insanin! Dümdüz ve gidecegi yeri bilen azmi olmali bir de… Egri yollarin sapa ve engebeli oldugunu kestirebilmeli. Iradesi ve direnci olmali; Dogru bildiginden ve herkesçe kabul görmüs dogrulardan sasmayacak. Sözüne özüne güven duyulmali her mecliste… Iki kisiye söyledigi sözün tutarsizliginda “Yalanci!” damgasini hayatinin sonuna kadar tasiyacagini,gözlerinde mühür olarak kalacagini bilebilmeli… Bir yüregi olmali insanin! “Ask” ile “Sevgi”yi birbirinden ayirt edebilen. Askini bir kisiye verirken, kucak açabilmeli sevdiklerine. Iki kutsal degeri ayakaltina düsürmemeli, kiymetini bilmeli her daim… Enstantane bir maceraysa yasanan; küçük bir dikkatsizlikte, çiviyi tutan eline bir gün çekici vuracagini unutmamali. Cani yanan sadece parmagin sahibi olmaz mi? Mekanik oyuncak sanip, oynamamali insan ruhlariyla… Bir durusu olmali insanin! Sokak lambalari gibi dimdik, isik vermeli dibine ve etrafina. Yine de ödün vermemeli mum misali kendinden. “Gurur” sözcügünü “Onur” ile degistirmeli lügatinden. Eger kurallari hiçe sayip kuralsiz yasamaksa idol,bir onurunu bir de sapkasini yanindan ayirmamali… Koltugunun altina onurunu, basina sapkasini alip “Eyvallah” diyebilmeli... |
