| |
|
| 29 Kasım 2014 10:42 | |
| Vesaire | eksik bir gece yarısı - emre Gürcan Susmakla bitmiyor aşk* Susamazsın… Eksik bir gece yarısı* aklımdan sarkıp da tenine* bağırdım:* – dokunma artık gözlerime* gözlerini bende bırakır gibi.. Ağlasaydım belki bu kadar kurak olmazdı yağmur.* Sağanak halinde yaslanabilirdim intihara..* (bir neden aramıyorum) Cevapların mı yarımdı?* Yoksa sorularım mı fazla?* Bilmiyorum.* Ama samimi değildi ellerin* ne zaman düşsem seninle aynı soğuğa..* -bir provokasyon gibi kaçıyordun ilk otobüsle sonra- Ağlasaydım* arkamdan isminle çağıracaklar gibiydi beni,* benim lakabımdın sen* kod adımız çok acil bir veda. Senin ‘kal’ demeye cesaretin yoktu,* çoktu oysa benim kalmak için sebebim.* Haklı olan kimdi? ne fark ederdi?* İlk hangimizin aklından geçti?* Bilmiyorum kim icat etti,* yüzümü kestirip atan çözümsüz o denklemi:* ‘bitti mi? ‘ ‘gitti mi acaba? ‘ diyerek uyandığım günlerden,* ‘gelir mi? ‘ diyerek uyanacağım günlere* bir geçişti* son telefon mesajın:* ‘altüst artık neresine dokunsam dudaklarının,* neresine dokunsan bir buzul eriyor* parmaklarımda..’ Sustum ben sadece inan..* Ben değildim* karşıdan karşıya geçerken bakışlarından,* bir kazada kaybolduğuna inanan. (seninle kaç kişiydik bilmiyorum.* iki bazen,* genellikle bir olamayacak kadar tek.* evet bize* bu şiirlerin hiç biri* yetmeyecek..) Şimdi, ben çok oldum sanırım* aslında sandığın kadar da sayılmam.* Hep daha azdım..* Bir nefes yetmezliği sesleniyorum sana.* Seni anlatabilecek bir cümle bile edemiyorum.* Prefabrik kafiyelerle süslendiriyorum yerçekimini.* Açık havada seni seninle aldatmanın* portatif kalp atışlarını yine sana bırakıyorum Ben* hiç ağlamadım oysa.* Ağlasaydım emin olamazdın eminim* gerçekten ağlıyor muyum yoksa? Ağlasaydım oysa,* ilk sen açardın şemsiyeni.* Sen, hep ilk bırakan* elektrikler gelince el fenerini.* Severdim ben oysa seslendirdiğin* kısa metraj hikayeleri. Bilsem bu kaçıncı ihlalin?* Kemerini takmadın sanırım yine* yüreğinin.* Öpülür mü hiç tam da giderken?* Tam da bitti derken seslice sesime..* Az önce ‘kal’ deseydim senden önce,* az sonra benimle kalmış olur muydun ki? Bilmiyorum inan.* Ben değildim zaten sevdiğini söylerken* cümlelerine toz kaçıran. Ağlamadım hiç oysa.* Ağlasaydım bu kadar kurak olmazdı yağmur. Ağlamama gerek var mıydı ki* yağmur yeterdi hep sana. Beynimle kalbim arasında* bir işlem hatasıydı seni sevmek.* Ve ben* hiç sağlamasını yapamadım gözlerinin. Emre GÜRCAN |
