| |
|
| 05 Aralık 2014 13:00 | |
| Vesaire | Müstezat Anılar – Cumhur KARACA seni seviyorum dedi adam.* kadın:* – yalansa ben öliyim mi? – öl be gülüm* yalansa öl ılgıt ılgıt eserdi zummet saçlarımızda* ayine doğardı ay, hayal meyal* düşbozumu sağanaklar yapıştı dudaklarımıza* suslarımız yalnızlığa gebe özleme meyyal* pembe çocuklar ölür müstezat anılarda kirpiğine kuşbakışı inerdi zülüf tellerin* ruhuma ayan olurdu, ömrüne teslim olurdum* anlasaydım böylesi kendinden geçmiş gözlerin* yanaklarımdan kalbime Ferhat olurdum narizah akşamlarının karanlığı batarken ayaklarımıza* neyler meşk eder, guruba semah olurdum* süt kokan dişlerim karanfill boğumlarında yutkunur* kilidi açılmamış sözlerle oynardım, bilmezdin* aklıma saba kokan saçların gelirdi berdar olurdum* yokluğuna davranırdı gecenin silahı, gölgene tutunurdum* tırnaklarını geçirip sessizliğin kırk yerimden* düşerdi hezl en kızgın yanıma .. ağlardım bir anne ve bir çocuk ellerimin dilsiz yanı* tütsü kokan sabahlarım söyleyin nerede* ocak ayını yutturamadı salkım saçak gözlerimiz* kahrolası inlemesi bedenimin kahrolası hezeyanı* ekmeklerimizi de yaktı durduk yerde* pirinçler bayram etsin kaşıkları da kırdık seferden yarı baygın döndü kuşlar* aşklar öksüz mevsimler göçebe nasılsa gözlerime kirpiklerini ban güzelim* mısak çiçekleri boynumuzun dar geçidinde* toprakta ölü suluyor çocuklar* ruhlar yeşeriyor mermerler içinde "yalansa öleyim gülüm* yalansa öleyim" Cumhur KARACA |
