| |
|
| 06 Aralık 2014 08:59 | |
| Vesaire | Ben Kim Miyim – Doğan YÜCETAŞ* Gururun ayaklarına vurur bazen.* Ne gidebilirsin.* Ne kalabilirsin.* İki arada bir derede özlersin sadece.* Sonra beklenmedik insanlar çıkagelir.* Alt üst eder yaşamaya çalıştığın hayatı.* Gidenlerde gider.* Gelenlerde gider.* Gidenler sormaz kalanın halinden.* Sessizce kanarsın.* Kimse sen gibi kalamaz seninle.* Sessizce ağlarsın… Şimdi ;* Bu kehanetten kurtulmamızın tek yolu var sevgilim.* Karşılıklı oturup yolundan sapmış hayalleri doğru yola eriştirmekten bahsetmeliyiz…* Hadi kaldır kirpiklerini.* Dökülsün dudaklarından sihirli sözcükler.* Büyüsü bozulmalı , üçüncü tekil şahısların saçmalıklarının.* Konuşup beni sana anlatmalısın.* Yahut susup dinlemelisin.* Bitmedi henüz susacaklarım.* Evde yalnız bırakılmış bir çocuk kadar acizim.* Ateşin ne olduğundan habersizim.* Seni düşünüp ateşte yanacak kadar da cesurum.* Üzülme sen.* Ağlama sakın. Sadece başkasına giderken kapıyı dışarıdan kilitlemen gerekiyordu.* Vicdan azabına uğrama ,* ben nadir de olsa uğrarım rüyalarına. Ben , sana yağmurlar besteleyen.* Hasretini yokluğunla oyalayan,* Sefilliğine rest çekmiş , belki gelirsin avuntusuyla yaşayan adam.* Cayır cayır yanarken gözlerinin özleminden , dönüp de bakmayacak mısın.* Öyle bir anda var oldun ki hayatımda ,* aklım , fikrim , kalp atışlarım…* köle oldu yokluğuna. Ben gözüne toz kaçtı bahanesiyle ağlayan adamım.* Rüzgarları dize getirdim de , gelemedim sana.* Biliyorum özlemedin beni.* Her zaman ki yerde , onun sevmek bilmeyen kalbindesin.* Mahrum etmedim seni heybemdeki tek bir harften.* Ama bilmedin , bilemedin kıymetini.* Aklının alamayacağı yerlerdeydim fakat akıl edemedin bir an düşünmeyi.* Seni beklemek hayattan kopmak demekti.* Seni beklemek kapatıp gözlerimi dua etmekti.* Seni beklemek ölmeyi ertelemekti.* Seni beklemek mezar taşını ölmeden diktirmek-ti.* Bekledim , beklerim , bekleyeceğim.* Hadi üç gülüş bir bakış bağışla yalnızlığıma. Ben kim miyim ? Belki beni dilersin diye yıldızlara kaymalarını emreden adamım.* Olur ya sımsıkı tutarsın adımı dilinde , düşürmezsin öyle ulu orta.* Sokaklarda sevişenlere aldırış etmeden girersin gönül kapımdan içeri.* Adına sevmek denirse seversin.* Özlersin.* Gülersin belki.* Kısılır gözlerin , yıllardır unutmak fiilini bile unutan gözlerimi ararsın.. Şimdi bana kim olduğumu soruyorsun öyle mi ?* Ben Adem’in Havva’ya olan tutkusuyum sevgilim* ismini ismimin yanına bağışla* tutkunluğuma tutukla bakışlarını… Dudaklarına yokluğunu sürmüş , kalemine varlığını adamış biriyim işte.* Boş ver bunları. Ben ;* seni , yanındakini ve milyarlarca insanı yoktan var edenin aciz bir kuluyum sevgilim.* Ben sadece tutuklunum.* Hadi azıcık sev beni.* Sev ki utandırayım kendine Mecnun diyenleri…* Doğan YÜCETAŞ |
