| |
|
| 10 Ocak 2015 20:39 | |
| Desmont | Anladım ki; çarelerim mecnun ile gömülmüş aynı şey, ha sen gitmişsin, ha ölüm yanaşmış kıyıma ne farkeder sevdiğim sevdiğini söylerken toprak tenime karışmışsa. avuç avuç istemedim ki senden sevgiyi dirheminle yasıyorken. ne sana kızdım ne kendime ne de beni yarım koyan sevdama doğmak dururken... ne görenim görür, ne yazar yazanım unuttum beni affet! oysa ne kadar sürçerdi dilim türküler söyleyeceğim diye yollarında gelince davullar çalardı ya içimde giderken ise yıkılırdı bedenim ürperirdim ne söylediklerime kızdım ne beklemelerime ne de türkülere ölememek dururken... bazen tadıydın çorbamın zehirdin içerken seni bazen kimi nehirdin seni kulaçlamaktı yasamak, nefes almak.. anladım ki; çarelerim mecnun ile gömülmüş ne de sen leylasın yar ne yasamadıklarıma kızdım ne yapamadıklarıma ne de suskunluğuma gitmemek dururken... |
