| |
|
| 11 Ağustos 2008 18:08 | |
| Sheima | Ayaklarım üşüyor 1 sevtap Sevim şiiri.. Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. Ayaklarım Üşüyor Yakamoz çığlığı gündüzün karanlığında Güneşi esir etmiş bulutlar Ayazın titrek elleri sarmalıyor Üşüyen ayaklarım sanırım Ya bir çoçuksa üşüyen Minik ellerinde tutuyorsa dünyayı Emanet paltosu sarmıyorsa yüreciğini Ne yaparım ben üşüyen ayaklarımı Beni bende bırakmayın İçim acıyor minik ellerin çaresizliğine Kırpık saçlar,üzerinde sökük bir bere Ayaklarım çok üşüyor gene Güneşin ışıltısı yalan Ay doğmakta,ruh kalmış bedensiz Uyumuş köşede al yanaklı çaresiz Üşüyor ayaklarım yine nedensiz Nadastaki toprak misali ellerin Ne kadar üşümüş,çizgileri çok derin Küçüğüm, hangi annenin bebeğisin Nasıl da üşüyor ayaklarım bilemezsin Kimbilir belki de adın sokak çoçuğu Belli ki evin olsa da yolları çamurlu Islanmış yüreği,durdurun yağmuru Ayaklarımın üşüdüğünü gören yok mu Kimsenin kızgınlığı yok sana Sadece şimşekti,sakın korkma Senin için sesleniyor tüm dünyaya Çok üşüyor,söz geçiremiyorum ayaklarıma Ellerinde kitaplar olmalı mendiller değil Altında sıra olmalı,karton kutu değil Yüreğinde umut olmalı,korkular değil Düşüncemde sen olmalısın,üşüyen ayaklarım değil. Al elimi,bir çiçek yeşersin Al elimizi bu bahçe güzelleşsin Verin elinizi bu çoçuklarla ülke yücelsin Potinsiz çoçuk yüzünden gene ayaklarım üşümesin. Sevtap Sevim |
