| |
|
| 21 Ekim 2009 00:23 | |
| HicRan` | DuyguLar... Duygularımızı biz mi abartıyoruz? Belki evet, belki de hayır… Ama biraz kararlı olsak ediğimizi yapsak hiçbir şeyi abartmadan yaşasak nasıl olur? Mesela “hayatta unutamam imkânsız o benim ilk aşkım” diye yaklaşmak yerine “ bu zor olacak ama bunu yapmalıyım önümde bir hayat var ve yaşamam için beni bekliyor” diye düşünsek. Evet biliyorum bazen zorlasakta olmuyor yenik üştüğümüz anlar oluyor ama önemli olan bu engelleri aşabilmek değil midir? Bence bütün insanlar başlarına ne gelirse gelsin abartmayı seven varlıklardır. Abartmak insanları bazen telaşa bazen zora sokar. Bu yüzden unutmak istediğimizi unutamaz hale gelir üstüne üstelikte daha da zorlaşır her şey. Oysaki hayatını oluruna bıraksak hiçbir şeyi abartmadan kararlı bir şekilde yapsak daha da kolaylaşmaz mı? Duygularımız bizim kontrolümüzden çıkabilir kimi zaman ama kontrol etmek yine bizim elimizde çünkü duygularımızı harekete geçiren onları yaşayan biziz. Dostluklar, arkadaşlıklar, üzüntüler, kırgınlıklar, sevinçler, aşklar, sevgiler hepsi… bizim içimizde çok derinlerde yaşadığımız aşk acıları bunların hepsi bizim için var. Bazen ne istediğimizi bilemeyiz. Yanlış tercihler yapabiliriz. Bir kimse hakkında yanılabiliriz. Ama öncelikle olan her şey başımıza gelen her şeyde vardır bir hayır. Bazı şeyler biter ve yeni şeyler başlar. Hayatımız hızla akıp giderken boş boş değil dolu dolu yaşamalıyız. Hayatımızdan çıkanların yasını tutup kendimizi kandırıp değil. Hayatı gerçekleriyle yaşamalıyız. Bazı gerçekler her ne kadar acı olsa bile… ÇÜNKÜ HAYAT BUNU GEREKTİRİYOR… |
