| |
|
| 11 Nisan 2010 18:28 | |
| Satuk | Ankara ve Sen Ankara bana hep seni hatırlatıyor. Çünkü onun gözleri de en az senin ki karar yeşil. Hala, gülümseyen bir lale gibi bana sürgününü gönderiyorsun dört yanı çevrili bir kale gibi ne sır umut, ne de sır veriyorsun gemiler gidiyor, sen gidiyorsun sulara yansıyor yeşil gözlerin hüzün dalga dalga, ıssız ve derin beni Ankara’ya terkediyorsun sensiz ne şehrayin, ne deniz kalır gidersin, harabe olur Ankara martılar göç eder; sular alçalır kendini çöllerde bulur Ankara güneşi rengarenk şavkınla gökte saçlarını tarar iken bulurum beyazı, gecenin çizgilerinde ellerini arar iken bulurum sensiz çözülür mi gül ve mu/amma yüreğimden hala habersiz misin adını göklere yazarım amma mehtabı kaybolur düşlerimin |
