| |
|
| 04 Mayıs 2012 12:31 | |
| glu | Şiddetsiz sarsıntı Dünya üzerinde çekirdek kadar yer kaplayan çekirdek ailenin hayatından bir kesit ; *çocuk ; 8 yaşlarında Yemek masasından biraz uzunca Umudu fazlaca *baba ; çocuktan 4 kat yaşlı kadından 2 kat uzun hayatın yükünün altında ezilmemiş vaziyette dirençle bilinmeyen bir karanlıkta *kadın ; orta yaşta orta boyda standart tarzda evinde Çekirdek aile sessizligin fazlaca hissedildigi bir yerde yüksek sesle dizi izlemekte ; -ding dong -ding dong -ding dong Uzunca bekleyişten sonra umutla açılan kapı, heycanla bekleyen çocuk, sinirle duran baba ; - Yok mu ? Hani nerede ? - Paramızmı var oglum ? - Niye pramız yok ? çalışıyorsun ya, herkesin babasının parası var ama. - Tamam oglum gel baban söz verdi parası olunca alacakmış, dimi babası ; - Hı hı.. 2 gün önce Çocuklugun ve çocukca duygunun her yana yayıldıgı bi sokakta ; - Babam söz verdi olum o camda gördügümüz pisikleti alacakmış - Valla dee - Valla bak alacakmış - banada bi tur verirsin dimi O gün Hayat şakacıdır, hayat nazlıdır, hayat yalancıdır. Umut bazen bir dost bazen de yalancı bir düşmandır. Hayatta herşey hayallerdeki gibi güzel olmaz çünkü güzellikler yalnız hayallerdedirler. Hayal kurmak hayale kavuşmaktan daha heycan vericidir çünkü hayaller sonsuzdur ve gerçek hayatta sonsuzluga ulaşamazsın bunu bilsende hayallerde hep sonsuzlugu sonsuzca yaşarsın.. Belki çocugun istedigi bisiklet sonsuz bi hayal değildi, belki o kadar büyük birşey de değildi ama ailesinin karnını doyurmak için çabalayan bir baba için fazlaca zor bir istekti. Babanın cebinde hepi topu 2 ekmek 1 bisiklet belki yarım kilo elma alacak para vardı hadi bisikleti almasa o parayla 1 hafta idare ederlerdi ama bisikleti aldı açlıgı veya parasızlıgı umursamadı bazen bir gülücük en doyurucu yemeklerden daha doyurucudur, bazen bir sevinç öpücügü bazen milyonların veremiyecegi hissi verir insana. Baba bisikleti aldı cocugu uykusundan uyandırdı, çocuk hayaline baktı, baktı, baktı sanki hiç uyanmamıştı sanki uykusu rüyasının en tatlı yerinde kesilmemiş gibiydi. Rüyasına devam etti cocuk aldı bisikleti sürdü sürdü sürdü akşam olana kadar annesi babası eve çagırana kadar rüyasını yaşadı, bu rüyadan uyanmamak için gözlerini hiç kapamadı.. O gece Bazen sessizlik kulagına birşeyler fısıldar, yıldızlar daha şiddetli parlar, hayvanlar fazlaca korkar, kedi ürkekçe bir delige kaçar, köpek korkakça havlar belki de aglar. Bir ses, sonra bir sallantı, sonra acı bir çıglık, sonra zifiri karanlık, sonra korku, sonra şefkatli ana kucagı. Aklına ilk gelen şey en önemsedigin şeymidir ? Bir çocukken en çok neyi önemsersin ki ? Mavi bisikletini... Acı çıglıkların oldugu bir yerde sessiz aglamaları duyabilirmisin ? Karanlık yıkıntıların içinde sevdigini bulabilirmisin ? Sonsuz bir gecede sabahı beklemezmisin ? Karanlık, zifiri karanlık, ışıksız aydınlıksız.. Karanlıgı her zaman güneş aydınlatmaz bazen ananın şefkatli kucagı bazen de babanın babacan bir okşaması, bazen karanlıktan cıkan bir insan bazen de yıkıntıların arasından kurtulan bir kedi, bazen yıkıntıların altından yükselen bir ses bazen de yıkıntıların üstünde duyulan bir sevinç aydınlatır her yanı... Yalova, Kocaeli, Sakarya, Van.. Mavi bisikletli çocuklara. |
