| |
|
| 05 Temmuz 2014 21:18 | |
| Amelia | Görünür Olalım Gün geçtikçe, yaşamın bize sundukları ile idare etmek daha zorlaşıyor. Yaşadığımız çatışmalar; zamana, güne, ana bağlı engellere takılıp, değişik ağırlıklarla yüreğimize oturuyor. Dünyada, insanoğlunu sürekli bir sınava tabi tutan nice sorun yaşanıyor. Açlık, savaş, insanın insana zulmü.. Pek çok sınavdan zayıf alan insanlık; gözyaşlarıyla, akan kanıyla olduğu kadar; duyarsızlığı ve gemisini kurtaran kaptan zihniyetiyle de yirmi birinci yüzyılda ayakta durmaya çalışıyor. Bütün bunların yanında, gündelik sorunlar da, adı gibi güne gölge düşürmede. Benzer sorunlara farklı bakışlar getirsek de; yaşadığımız sıkıntı ortak noktada. Birileri için önemli olan sorunlar, başkaları için sıradan, olağan şeyler. Ev işleri, çocukların okul durumu, karı-kocanın rutinleşen ilişkileri; bitmeyen meseleler. Maaş zammı beklerken, işten çıkarılma korkusunun yerleştiği yürekler ağlayamıyor bile. Öyle ya, dünya ekonomisi batarken; biz küçücük insanların tencereleri batmış, ne önemi var? Ya kendimize yaptığımız saldırılar? Yüreğimizi yoran didiklemeler? Her yaşadığımız engelde başımızı eğen o utanma duygusu? Sonuçta, baş edilmeyen zorlanmalar; irili ufaklı korkulara, çaresizlik duygularına dönüşür. Dünya yüzündeki yalnızlığımız; sınırlandırılmış ve başkalarına bağlı yaşamlarımızın üstüne bir kabus gibi çöker. Belki de dünyayı paylaştığımız öteki insanlardan farklılığımızı içimize sindirme zamanımızdır. Bize ait olanı, sorun, çatışma, korku, çaresizlik – neyse yorumlamalı ve işimize yarayan çözümler bulmalıyız. Bayramlar, yeni elbiseleri giyip, eşikten bir adım atmakla başlamaz mı? İlk adımı atmadan önce; gelin, görünür olalım. -Alıntı- |
