| |
|
| 13 Temmuz 2014 23:07 | |
| aLya | Cevap: Karadeniz Bölgesinde sıkça kullanılan kelimeler (A) Aynen Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. |
| 13 Temmuz 2014 22:54 | |
| Elysian | Cevap: Karadeniz Bölgesinde sıkça kullanılan kelimeler (A) Doğrudur acıktın mı denmez ac oldun mu denir Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. Ablaya aba denir. Aha kelimesi zaten özdeşlemiş bizle artık Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. |
| 13 Temmuz 2014 22:51 | |
| aLya | Karadeniz Bölgesinde sıkça kullanılan kelimeler (A) Aba: Büyük kız kardeş, abla. Aba: Çocuk dilinde abla Abula: Abla Abula: Abla (Hemşin) Abula: Abla. Aba: Abla, teyze, hala, yenge Abula: Abla Acmag: Acıkmak Ac olmak: Acıkmak Ac'olmak: Acıkmak Aha: Bir şeyi arayınca aniden karşılaşınca, bir şeyi ani olarak anlayınca söylenir. 2-Tasdik, rıza gösterme bildirir, elbette, iyi, evet, doğru. Aha: Yumruk sıkılarak göğüs hizasında sallanır, bu sırada söylenir, sözü geçen kişinin cimri olduğunu anlatır. Aha işte, hemen şurada, böyle anlamındadır, yumruk ise el sıkılığı demektir. Aha: İşte burada. (Aha seni yakaladım.) Aha meydan: Hodri meydan. (Güreşeceksen aha meydan.) Aha: İşte o, işte şu. Alaf: Hayvan yemi. (ot, saman vs.) Alaflamag: Hayvanı yemlemek, yem vermek. Alaf: Hayvanların kışlık yiyeceği, saman, ot, mısır sapı. Alaflamak: hayvanlara yem, kuru saman, ot, vermek. Alaf: Yeşil ot, hayvan yiyeceği. (Kadınlar alafa gittiler.) Alaf: Hayvan yiyeceği, yal. Alaf: Arpa, yulaf gibi ekinler ekilerek elde edilen hayvan yemi. Alaf: Hemşin'de karayemiş, sarmaşık gibi yeşil bitkilerden oluşan hayvan yemi. Alafa gitmek. Andır: Asıl manası sahipsiz maldır. Ölen birisinin akrabalarına miras olarak bırakıp gittiği mal, vs. Şimdi, canlı dilde küfür ve beddua anlamında kullanılır. (Bazen "andıra galmış" şeklinde kullanılır.) Ander: 1) Cansız, fena, işe yaramayan, bakımsız, terkedilmiş, ölü malı. 2) Çirkin, uğursuz, miskin, tembel. 3)Garip, aciz, tuhaf. Ander çocukluk, ander felek. Anderin Gaybanası: Yokolasıca anlamında ilenme. Ander Kalmak: Olmaz olmak, yok olmak, ölüden arta kalmak. Ander kalasun biçiminde ilenme. Bir kimsenin sevdiklerinin yakınlarının ölmesini dilemek. Ander: Uğursuz, sahipsiz, metruk. Ander: Fena, kötü Ander kalmak: Kötülüğe kalmak, yok olmak Angırmag: Kuvvetle bağırmak, çirkin sesle genizden bağırmak (at, eşek vs.) Angırmak: Anırmak. (eşek) Angırmak: Anırmak (Eşek ANGIRIYOR) Arıg: Zayıf, cılız, sıska. Arıglamag: zayıflamak, zayıf hale gelmek, çelimsiz olmak. Ayrıca: Arıgca, Arıglaşmag, Arıglatmag, Arıglıg, Arıg-urug. Aruklanmak: Zayıflamak. (Kışın ARUKLANAN inekler, yaylada etlenirler.) Artmag: Miktar, sayı, ölçü vs bakımından çoğalmak, fazlalaşmak. Artırmag: sayısını, kilosunu çoğaltmak, hacmini sahasını büyütmek. Artmag: Çoğalmak. (İyi gurbetçi para ARTURAN gurbetçidir.) |
