IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası
  sohbet

Konu: Seçim Sizin Konu Cevaplama Paneli
Kullanıcı isminiz: Giriş yapmak için Buraya tıklayın
Boot Engelleme Sorusu
Başlık:
  
Mesajınız:
Başlık Sembolleri
Konunun başında Sembol kullanmak için aşağıdaki Listeden bir Sembol seçiniz:
 
   

Diğer Seçenekler
Diğer Seçenekler

Your browser doesn't have Flash, Silverlight or HTML5 support.


Değerlendirme
İsterseniz bu Konuyu buradan değerlendirebilirsiniz.

Konuya ait Cevaplar (Yeniler yukarda)
09 Eylül 2014 14:35
AftieL
Seçim Sizin

Yaşlı adam eşi ölünce oğlunun evine sığınmıştı. Oğul’ da, gelin’ de babayı mutlulukla karşılamıştı. Baba yaşamının sonbaharında kendisine sahip çıkılmasına sevinmiş, her gece Tanrıya verdiği bu mutluluk için dua etmişti.

Bir süre sonra evin bir köşesinde kendisini sığıntı gibi hisseden, artık hiçbir ekonomik katkısı olmayan baba, gittikçe içine kapanıyordu. Bir süre sonra odasının kapısını açamaz, tuvalet dışında da odasından çıkmaz olmuştu. İştahı kesilmişti. Kendi içinde kapandıkça sağlığını da kaybeden babada unutkanlık, el koordinasyonunda bozukluk başladı. Yemek yerken üzerine dökmeye, üzüldükçe daha da kötü duruma düşmeye, yardımsız hiçbir şey yapamamaya başladı. Ama aklı ve kanayan kalbi yerli yerindeydi.

Çocukların, evin derdine ek olarak çıkan kayınpeder belasına artık içerleyen gelin gittikçe daha tahammülsüzleşti. Önce suratını astı. Sonra tavır koymaya başladı.

Bir gün dikildi eşinin karşısına; “ Artık bir çare düşünmeliyiz, bu böyle devam etmez” dedi. Evlat ise çok üzülüyordu. “Babamı çok seviyorum. Onu nasıl evimin dışına atabilirim. Ne olur sabır göster.” Diye yalvarıyordu. Ama eşinin başkaldırılarına nihayet dayanamadı. İçi kan ağlasa da babası ile konuşmak zorundaydı. Bu böyle olmayacaktı. Bir sabah babasının kapısını çaldı ve “Baba” dedi. “Seninle bugün bir pikniğe çıkmaya ne dersin?” Baba oğlunun yüzünü görerek uyandığı için çok memnun olmuştu. “Tabii” dedi. “Çok sevinirim” sandviçler paketlendi, piknik sepeti hazırlandı.

Okyanusa doğru yola çıktılar. Uzun bir süre gittiler. Baba bir süre daha gittikten sonra eliyle oğluna işaret etti ve durdurdu. “Oğlum” dedi, “Yoruldum, biraz durup dinlenelim” Soluklarını aldılar. Yeniden yola koyuldular. Baba bir süre sonra yine durakladı ve “istersen burada da bir soluk alalım” dedi. Baba dinlenirken etrafına bakınıyor, sanki buraları iyi tanıyormuş gibi davranıyordu.

Oğul kendini suçlu hissediyordu. Gözyaşlarını gizliyordu. Ama kendini toparladı ve bir süre daha gittikten sonra “Baba” dedi “Artık burada duralım” baba oğlunun yanağını okşayarak; “Birazcık daha okyanusa yaklaşamaz mıyız? Birazcık daha gitsek” deyince oğul huzursuzlandı “Baba neden?” dedi “Artık yorulmadın mı? Oturup biraz konuşsak artık”

Baba içini çekti ve “Oğlum” dedi “İlk durduğumuz nokta babamın babasını götürdüğü nokta idi. İkinci durduğumuz yer benim kendi babamı götürdüğüm ve kendisine artık onu evimizde tutamayacağımızı söylemek üzere olduğum yerdi. Sende beni buraya kadar getirdin. Bende senin, senin oğlunun seni nereye kadar götüreceğini merak ediyor,onun için biraz daha yürümek istiyorum”Oğul ağlamaya başladı. “Yürü baba” dedi “Yürü, evimize gidiyoruz. Sen benim babamsın, özümsün, seni kurda kuşa bırakmam”

Yetkileriniz
Konu Acma Yetkiniz Var
Mesaj Yazma Yetkiniz Var
Eklenti Yükleme Yetkiniz Var
Mesajınızı Değiştirme Yetkiniz Yok

BB code is Açık
Smileler Açık
[IMG] Kodları Açık
HTML-Kodu Kapalı