23 Kasım 2014 14:22 | |
Vesaire | Eylülün aci hatırası - emrah Onar Sesin, sesime çığlık oluyor,* Geceler bitmiyor sensiz,* Doğan her güneşte seni bulmak isterken,* Uçurum oluyor bana sözlerin.* Uçurum oluyor bana gözlerin.* Bir okyanusta kaybolmuş gibiyim.* Sahipsiz bir filika gibi,* Girdaplara kapılıyor yüreğim.* Ellerimi uzatıyorum kurtar diye beni, Ellerin tuzak oluyor gözlerin gibi,* Oysa, gün doğumlarında hep seni bekledim.* Gelip beni bulmanı istedim.* Şimdi sen yoksun yanımda,* Giderken bari gözlerini bıraksaydın bana,* Oysa, sadece özlem bıraktın,* Bende kalan bir resmin vardı,* Onu da çok gördün bana, Sana bu şiiri yazarken,* Dudağımdaki sigaram bitiyor,* Diğerini yakarken avurtlarım şişiyor* Bir şarkı dilime dolanıyor,* Kelimeler kifayetsiz kalıyor,* Şarkı seni anlatıyor,* Bir hüzün düşüyor yüreğime,* Ellerimi kaldırıyorum gökyüzüne,* Ya rab kurtar beni diye* Bağırıyorum kararmış bulutlara… Oysa şunu bilmeni isterim ki,* Ben hep seni bekledim.* Senin için geldim bu viran şehre, Ellerini tutamadan gittin 4 Eylülde,* Yalnız, eylülün acı hatırası kaldı bana,* Ben seni beklerken* Uçurum oldu gözlerin bana,* Uçurum oldu sözlerin bana,* Şimdi seni ilk gördüğüm anı hatırlıyorum da,* Gözlerim doluyor ne olur beni anla,* Beklerim demiştin bir ağustos sıcağında* Fazla sürmedi,* Ayrılık fermanını imzaladın bir anda,* Her an döneceğin hayalini kuruyorum,* Ekimin on altısında. Sesini duymayalı çok oldu,* Yüzünü görmeyeli sanki bir asır oldu* Bir anda çektin beni dar ağacına,* Sonra tekmeyi vurdun,* Taburenin sağ bacağına. |