05 Aralık 2014 14:51 | |
Vesaire | Bende Konaklar – Abdülbaki KÖMÜR* Yalnızlığım sesime ses vermeyen taş duvar* Akşam her nefesime esmer hüzünler katar Kahrolurken bir yanım bir yanım Leyla çarpar* Çıkmaz sokak bir yanım, bir yanım sona çıkar Hırpalar karanlığı yanıp sönen lambalar* Martı çığlıklarını öper hırçın dalgalar Sanki matem soluğu esip duran rüzgârlar* Hangi ağaç kovuğu bir öksüzü kucaklar? Geçemem gülüp geçemem öyle, her gam beni yakalar* Bir masumun yüreği gelir bende konaklar. Abdülbaki KÖMÜR |