IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası
  sohbet

 Kayıt ol  Topluluk
Konu: yaşarken ölmek. Konu Cevaplama Paneli
Kullanıcı isminiz: Giriş yapmak için Buraya tıklayın
Boot Engelleme Sorusu
Başlık:
  
Mesajınız:
Başlık Sembolleri
Konunun başında Sembol kullanmak için aşağıdaki Listeden bir Sembol seçiniz:
 
   

Diğer Seçenekler
Diğer Seçenekler

Your browser doesn't have Flash, Silverlight or HTML5 support.


Değerlendirme
İsterseniz bu Konuyu buradan değerlendirebilirsiniz.

Konuya ait Cevaplar (Yeniler yukarda)
23 Şubat 2015 12:31
Enchanting
Cevap: yaşarken ölmek.

olmek degildir omrumuzun en feci isi,
muskul budur ki olmeden evvel olur kisi.

y. kemal beyatli
23 Şubat 2015 11:50
yoSun
Cevap: yaşarken ölmek.

Kısacası aşk
23 Şubat 2015 10:27
Lcia
Cevap: yaşarken ölmek.

Yaşarken ölmek tüm bedene ait bir kavram değildir. Yaşarken; duygularınız, vicdanınız, insanlığınız, insaniyetiniz, iyi duygularınız, saflığınız, masumiyetiniz, kimi zaman adamlığınız, kimi zaman kadınlığınız, hakkınız, inançlarınız, değer yargılarınız ... Kısacası sizi siz yapan herşeyi cinayete kurban verebilirsiniz. Veyahut, teker teker farklı katillerin elinde katledilebilir tüm benliğiniz yada senliğiniz. Bu yepyeni umutlarla yepyeni duyguları doğuramayacağınız anlamına gelmez ama belli dönem bitlisel hayatta yaşarsınız. Tatsız, kokusuz, hissiz ve bomboş şekilde. Sonra güneş açar, bir kelebek kanat çırpar, ağacın yaprağından seken güneş ışığı gözünüze çarpar, küçük bir çocuk gülücük atar, hafif bir rüzgar çıkar ve dirilirsiniz. Yepyeni bir insan hatta belki daha iyi. Yeni bakış açıları, yeni hevesler, umutlar, yeni bir aşk, belkide kıymet bilme. Ve öldüğü yerden diriliverir tüm duygularınız.
23 Şubat 2015 01:26
Crop
Cevap: yaşarken ölmek.

ölüyorum anlasana. gözlerimin önünde birbirlerini seviyolar ühü.
09 Şubat 2015 03:04
AngeL
Cevap: yaşarken ölmek.

ben öldüm.. ama yaşıyorum..
ruhumu yitirdim bir terkedil'iş kazasında..
biraz canım acımadı değil... eçti sonra..
hiç birşey hissetmiyorum şu an.. gerçekten..
törenle toprağa verdiler ruhumu..
gömdüler.. "isyan şarkılarım" çalıyordu fonda..
üzerine ben de birkaç kürek toprak attım..
yazık oldu..
ruhumu uğurlayan cemaate şöyle bir baktım..
annem, babam, bacım, arkadaşlarım hiç kimse yoktu..
kimseyi tanımıyordum..
''acaba'' dedim..
ama baktım ruhuzar taşına isim doğruydu..

sonra baktım köşede birkaç tanıdık yüz..
hayatımdan geçmiş ya da bir maalesef parantezinde geçememiş adamları gördüm..
sayenizde demek istedim..
vazgeçtim..
sonra boşverdim..

"daha cok gencti diyen" yaşlı bir teyzeyle gözgöze geldim..
''ıstırabın yaşı olmaz'' dedim..
sustu..
''sen kimsin'' demedi..
ruhumu gömdüm, bedenim sapasağlam..
burdayım!
düşününce komik geliyor..
gülmek istiyorum ama beceremiyorum..
ruhumu gömdüm..

çiçek gondermeyin.
onun yerine karşılıksız aşk acıları çekenler derneği'ne ya da yitip giden hayallerin ardından, boş gözlerle hayatı seyredenler vakfı'na
bağısta bulunun dememe rağmen, birkaç çelenk vardı ruhumun cenazesinde..
bi tanesi dikkatimi çekti..
simsiyah çiçekler vardı..
ortasında tek bir solmuş karanfil..
ve altında şöyle yazıyordu silik harflerle, 'ruh dibini aydınlatmaz..''

muhtarlıktan kaydımı sildirdim..
hiç bir seçimde adım okunmayacak artık..
ikametgah adresim artık bir muamma..
zilim zaten çalışmıyordu, cama vuranlara da bakmam artık..
telefon çalıyor bazen, buyrun ''o'ydum bir zamanlar'' diyerek açıyorum...

telleri kopmuş yaralı bir gitar gibiyim artık...
yenilerini takamıyorum ve manalı bir ses çıkaramıyorum..


ben öldüm..
ama yaşıyorum..
04 Ocak 2015 04:45
Ocean
Cevap: yaşarken ölmek.

ya yaşıyorsundur, ya da ölüsündür. hayatın pause tuşu yok. kendini kötü hissettiğin anları ifade etmek için uydurulmuş söz dizesi.
04 Ocak 2015 04:04
müptezel
Cevap: yaşarken ölmek.

Yaşarken öldürenler , yaşarken ölsünler..
04 Ocak 2015 03:58
Adem
Cevap: yaşarken ölmek.

İnsanın yaşama isteğini azaltan sebeplerinin olmasının, hatta; gülümsemeyi unutturan düşüncelerle hayattan soğumasını, altüst olmuş bir insanın yaşamış olduğu korkunç duygu. Hiç bir zaman insanları yaşarken öldürecek kadar insanlara yanlışlar yapıp, üzüp, kırmamak gerekiyor. Bir rüzgârdır gelip geçer dediğiniz insanlar, bazen çok hassas olabiliyor. Kendi benliğinden dışarıya göstermediği benliklerle yaşayan insanlar fazlasıyla mevcut.

Böyle bir durumda yaşadığını anlar mı -ki- insan? Bazen bazı şeyleri, her şeyin ilacı olan zamana bırakmak gerekiyor.
03 Ocak 2015 21:44
Desmont
yaşarken ölmek.

hayattan soğuyan insandır.
hic birseyden zevk almaz.

Yetkileriniz
Konu Acma Yetkiniz Var
Mesaj Yazma Yetkiniz Var
Eklenti Yükleme Yetkiniz Var
Mesajınızı Değiştirme Yetkiniz Yok

BB code is Açık
Smileler Açık
[IMG] Kodları Açık
HTML-Kodu Kapalı