| |
|
| 10 Şubat 2015 13:20 | |
| Tufan | Güneşin Altında Gölgesiz Kaldık Bugün pazar yağmurların çiselemesinden anlamalıydık gidişlerin hazırlandığını ve yüreklerin acı bir senfoniyle bölüneceğini meğer gökyüzündeki maviliğin kaybolması bu yüzdenmiş anlamadık. Kara bulutlar çökünce üstümüze ağırlığından yıkıldı sevdalar birer birer ve zor bir hayatın içinde büyüttüğümüz umutlar yağan yağmurlarda boynunu büktü yeniden Bu defa hiç geri gelmeyecek gibi kayboldu güneşin ışığı sarıya hasret kaldı seven yürekler sonra kestik tüm renklerden umutları bir tek siyahları bastık bağrımıza ayrılığın gölgesine sığınmayı kendimize mecbur kıldık Ne kadar üzgün bakıyor ağaçlardaki tomurcuklar ve kuşlar çaresizce serenatlarından mahkum kaldılar sessizliğe büründü her yer matem havasındaki rüzgarlara bıraktık kendimizi ve kilitledik sevgiliye yeniden yüreğimizi Oysa mutluluk çemberinde ne de güzel gülüyordu gözlerimiz sevinçlerimizin sesinde atıyordu kalplerimiz ve kahkahalarda kıskanıyordu tüm sevenler bu ansız vedanın sebebi neydi bunu hiç bilemedik Ya zamansız çok sevildi giden ya ömürsüz sevmekten korktu yürek ama bilinen bir tek şey var ki güneşin altında gölgesiz kaldık mutluluklar hep yarım bırakıldılar... |
