IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası
  sohbet

 Kayıt ol  Topluluk
Konu: •» ᗩ ᑎ e k t o ᗪ «• Konu Cevaplama Paneli
Kullanıcı isminiz: Giriş yapmak için Buraya tıklayın
Boot Engelleme Sorusu
Başlık:
  
Mesajınız:
Başlık Sembolleri
Konunun başında Sembol kullanmak için aşağıdaki Listeden bir Sembol seçiniz:
 
   

Diğer Seçenekler
Diğer Seçenekler

Your browser doesn't have Flash, Silverlight or HTML5 support.


Değerlendirme
İsterseniz bu Konuyu buradan değerlendirebilirsiniz.

Konuya ait Cevaplar (Yeniler yukarda)
14 Şubat 2022 22:31
CooL
Cevap: •» ᗩ ᑎ e k t o ᗪ «•

Yeterince Acimazsiz İnsana Denk Gelmeyen Herkes Kendini Cok Güclü Zanneder
14 Şubat 2022 21:54
CooL
Cevap: •» ᗩ ᑎ e k t o ᗪ «•

Bazen Canımı KesiyorLar Sebastian Bakıyorum Bıçak Yabancı DeğiL
28 Aralık 2021 17:49
CooL
Cevap: •» ᗩ ᑎ e k t o ᗪ «•

.“Bir acıyı bölüşmeye hazırım ama
yeni bir pişmanlık yaşamanın düşüncesi bile
bütün gücümü yok etmeye yetiyor..!
Tahammülüm yok..”
27 Aralık 2021 22:56
CooL
Cevap: •» ᗩ ᑎ e k t o ᗪ «•

Ben beklerim seni,
buluştuğumuz limanlarda,
Seni öptüğüm sokağın yamacında,
Beklerim seni, sana hayat gibi
sarıldığım o kaldırım taşında.
Sen öylece git,
Düşünme beni, savur at bir köşeye,
Darmadağın et yüreğimi,
Kalbinin en yüksek
zirvesinden düşeyim yerlere.
Sakın bakma ardına, sadece git…
Yok et varlığında bulduğum kendimi,
Kör et seni görmeyi
delice özleyen gözlerimi.
Kokunu getirme aklıma, kokunu da al git,
Bilirsin içime çektimi senin kokunu,
Kendimden geçerim,
Aklımı bir uçuruma atar
kör gibi sana gelirim.



Ne olur çek git, öylece git,
Zaten hiç sevmemiştin ki beni,
Görmemiştin ki, kalbimi
zincirlerle çeviren sevgini.
Bırak beni bir sokak ortasında,
Ben tek başıma beklerim
seni aşkının deryasında,
Belki seni bulurum bir sigara dumanında,
Belki senden nefret ederim
bir bebeğin avuçlarında.
Ama sen git ve sakın gelme,
Çünkü istemiyorum artık inan,
İçimde ki umutları söküp
bir kenara fırlattın,
Beni öyle delicesine
ölüm gibi yıprattın.
Artık git, sen öylece git…
Ne olur…
27 Aralık 2021 22:55
Tanem
Cevap: •» ᗩ ᑎ e k t o ᗪ «•

Beyefendi emeğinize sağlık paylaşım için teşekkürler
27 Aralık 2021 22:55
CooL
Cevap: •» ᗩ ᑎ e k t o ᗪ «•



"Senden önceki hiçbir mutluluk senin gözlerin kadar anlamlı değilmiş meğer..."

Sende yaşıyorum...
Hayatta yüreğim.
Önümde gözlerin, arkamda benliğim..Biletsiz bindiğim yolculuğun son durağındayım....Sana gelirken aynı gökyüzünün altında sensiz tüm kaldırımları ateşe verdim..Sonra da sensiz tüm kelimeleri söktüm dudaklarımdan..Bir sen kaldın avuçlarımda bir de geceye serdiğimiz yıldızlar..Sen uyanmadan tüm ceylanları emzirdim ben..Sonra da başucunda bekleyen Meleklerin uykusuz gözlerine Cenneti karaladım...

Ah adını gökyüzüne sığdıramadığım,
Ah gözlerine sığındığım,
Ah bir gözyaşında ölümü şakağı dayadığım.
Sol yanımdasın / yaşamaktasın dua dua..
Hayatımdasın...
Sen susuz dudaklarıma sunulan ab- ı hayat...
Sen çöllerimin serabı,
Sen yüreğimin tek sevabı...

Boşluklarımı doldurduğum kelime, karanlığın üzerine örttüğüm gecemsin sen..Sen yaşama sebebimsin..Sen benim ellerimle sıkıca tuttuğum düşlerimsin..Sen uçurum kenarında sadece ölümü düşünen bir adama hayata dair bir şey öğreten kadınımsın.Şimdi ucurum kenarlarında cicekler toplamaktayım sana...Kalabalıkların arasında yanıbaşımda sen varsın beraber yürüdüğümüz..Ateşe verilmiş dikenlerin arasında iki ciceğiz biz hayata delice gülümsediğimiz..

Sen zamansızlığımsın..Sen kendime anlatmaya kalkıp anlatmakta aciz kaldığım bensin...Sende kendimi arayıp bir türlü bulamadığım bensin sen aslında..Gökyüzüne her baktığımda bulut bulut hayatı gördüğüm ansın sen...Sen benim yaşamaya kıyamadığım cümlemsin....Öznesi sen, yüklemi ben.Aydınlığımsın karanlığımdan ayıkladığım.. Mutluluğumsun acıların uykularında dua dua adını saydıkladığım..Sen hava, sen hayat sen nefes aldığımsın...Nefesinden mahrum etme beni...Sesini esirgeme ne olur..Gülüşlerini savur yüzüme..Göğsümün buzdan sarkıtlarına sür sıcak sözlerini..Üşümüşlüğüme düşür gözlerindeki baharları..Bırakma beni yalnızlığın ayak dibine..Üşürüm avuçlarında...Ölürüm ayakuçlarında.....Kalakalırım yüreğimin yıkım çalışmalarında..Gitme, kal öylece.

Uzaklığını unut..Ellerini uzat sadece...Zamansızlığını bırak..Kal bende..Gitme...Tut ellerimi..Topal olsa da yürüdüğümüz yollar yanımda kal..Gölgelerin yeter bana..Yüzü kirli, yüreği yaralı cocuğum ben.Şefkatine al beni..İçine çek beni..Sonra da hiç bırakma..Kanatlarımı salma uçurumlara....Bırakma beni "bana" ..Hep sende kalayım...

Bir fincan huzur,
Bir dirhem mutluluk yolla iç ceplerinde demlediğin...
Beni "sende" sakla...
Ben seninim...Nefesimdir yüreğim....
Beni "bende" sildim
Sende varolmak için...
Hasretini ektim dudaklarıma
Sende tamamlanmak için....

Suyum ol,
Soframda azık...
Yüzümde tebessüm...
Yüreğimde nefes...
Ben ol....
Ya ben sen olayım...

Sakın bırakma beni...
Yoksa düşerim adressiz coğrafyalara...

Gözlerimi yıldız sermek için gündüzü bekleme...
Her an sendeyim çünkü.....

Gözlerinde sakla beni....
Hayatın ta kendisi sensin çünkü..

24 Aralık 2021 12:49
CooL
Cevap: •» ᗩ ᑎ e k t o ᗪ «•

Seni severken yorulmadım.
çünkü sen yaşam kaynağıydın.


Seninle büyüdüm.


Eksiq kalan neyim varsa tamamladın.


Ölmeyecektim çünkü sen ölmezliğin ta kendisiydin.
Sevdim işte ötesi yok...



Sığmadın cümlelere ve hiçbir cümle seni
yeterince tarif edecek kadar derin olmadı.


Sen damarlarımdaki kana karışıp
geldin oturdun yüreğime
24 Aralık 2021 12:46
CooL
Cevap: •» ᗩ ᑎ e k t o ᗪ «•

Gerçekten gerekli şeyler yaratmadığımızda, yıkmak yaratmaktan daha iyidir.

Peki o zaman bu dünyada yaşamaya değecek tertemiz ve dosdoğru bir şey var mı?”
24 Aralık 2021 12:43
CooL
Cevap: •» ᗩ ᑎ e k t o ᗪ «•

Dostoyevski bir toplantıda yüksek sesle okuduğu bir şiir nedeniyle Çar tarafından Sibirya’da hapse mahkum edilir. Hapis cezasını bitirdikten sonra anılarını kaleme aldığı “Ölüler Evinden Anılar” adlı kitabı yazar.

Kitapta, hapishanedeki hayatından önce insanları tanıdığını sandığını ama yanıldığını burada anladığını belirtir. Dostoyevski, “kara halk” olarak tanımladığı bu kitleyle karşılaştıktan sonra insanları çözümlemeye ve kendi iç dünyasının derinliklerine inmeye başlar.

Dostoyevski hapishanedeki bir köpeğin yanından geçen her mahkum tarafından tekmelendiğini gözlemler. Köpek mahkumlardan kaçmadığı gibi yanına bir mahkum yaklaştığında eğilerek tekmelenme pozisyonu almaktadır. Dostoyevski bir gün köpeğin yanına yaklaşıp başını okşar.

Köpek şaşkın şaşkın ona bakarak hızla yanından uzaklaşır ve acı acı havlamaya başlar. O günden sonra köpek Dostoyevski’yi her gördüğünde ondan kaçar.

Ruhu köleleştirilmiş bu köpek bir sevgi açıdır.

Bu durum insanlar için de geçerlidir.

Hayatları boyunca haksızlığa ve kötü davranışlara uğramış sevgi açları iyi bir davranışla karşılaştıklarında nasıl davranacaklarını bilemezler. Bazen kötü davrandığınız insanlar size tapar, bazense iyi davrandıklarınız sizden nefret eder.

Böyle insanların gözünde onları aşağılamanız onlar için bir beklentidir. Sizi gözlerinde yüceltirler.

Eşit ve iyi davrandığınızda ise onların gözündeki değeriniz birdenbire düşer
24 Aralık 2021 12:35
CooL
Cevap: •» ᗩ ᑎ e k t o ᗪ «•


“Boşluğa çok bakarsan boşluk da sana bakmaya başlar.”

dedikten sonra uzun uzun boşluğa bakmış olacak ki;

“İnsanları istedim, insanları aradım hep kendimi buldum ve artık kendimi de istemiyorum.”

diyerek boşluğun farkındalığını en içinde hissetmişti.
Bu Konuda 10 fazla Cevap bulunuyor. Bütün Cevapları görmek için buraya tıklayın.

Yetkileriniz
Konu Acma Yetkiniz Var
Mesaj Yazma Yetkiniz Var
Eklenti Yükleme Yetkiniz Var
Mesajınızı Değiştirme Yetkiniz Yok

BB code is Açık
Smileler Açık
[IMG] Kodları Açık
HTML-Kodu Kapalı