Ne yaparsan yap bir türlü kendin gibi hissedemiyor musun? İçinde hep dışarı çıkmaya çalışan başka bir sen mi var? Eğer çocukken etrafındaki otorite figürlerinden karakterinde bir yanlışlık varmış gibi mesajlar alarak büyüdüysen, kendini gizleyerek yaşamayı öğrenirsin. Büyüdükçe seni sen yapan özelliklerini, ruhunun sadece sana ait olan renklerini, bir bir kalbinin içine gömersin. İyi ama bir insanın kendisi gibi olması ne demektir? İşte burada devreye otantiklik kavramı giriyor.

Otantiklik kavramına yönelik farklı tanımlar bulunmaktadır. Otantiklik kişinin kendisi olması veya gerçek benlik olarak da tanımlanabilir. Kernis’e göre (2003) otantiklik kişinin gerçek benliğini özgür bir şekilde ortaya koymasıdır. Rogers (1961), otantiklik kavramını bireyin öz benliği ile davranışları arasındaki uyum olarak tanımlamakla birlikte tam fonksiyonda bulunan insanın özellikleri arasında olduğunu ifade etmiştir (Akt.Öksüz ve Karalar, 2019). Otantiklik kişinin ne olduğunu çok iyi bilmesi ve dış dünyaya kendini dürüstçe ve tutarlı bir şekilde ifade etmesidir. Otantik kişi kendi gibi olmaktan korkmayan kişidir.



Araştırmalar otantik olmamız ve mutluluğumuz arasında bir ilişki olduğunu gösteriyor. Goldman ve Kernis (2002) otantiklik düzeyi arttıkça bireylerin daha fazla öz saygı, yaşam doyumu ve olumlu duygu rapor ettiklerini belirtmişlerdir. Benzer şekilde Ryan ve arkadaşları (2005) otantik bireylerin öznel iyi oluş düzeylerinin daha yüksek olduğunu bulmuştur (Akt. İlhan ve Özdemir, 2013). Evet, biz gerçekten de kendimize, özümüze uygun yaşadığımız zaman daha mutlu oluruz. Ancak çoğu insan çocukluğundaki otorite figürlerinden kendisinde bir sorun olduğuna dair yanlış mesajlar alarak büyür. Ve bu yüzden de kendini ve özünü saklayarak yaşamayı öğrenir. Kişinin kendini sürekli olarak bastırması, kişinin kendine yabancılaşmasına ve mutsuzluğa yol açabilir.

Peki gerçek benliğinle nasıl iletişim kurabilirsin? Çocukluk hayallerini hatırlıyor musun? Çocukken yapmaktan en çok hoşlandığın aktiviteleri? Hayatının o dönemlerini ziyaret ettiğinde otantik benliğini hatırlamaya başlayacaksın. Kendini kendine hapsetmekten artık vazgeç. İçinde sakladığın yönlerine sık sık nefes aldır. Benliğinin unuttuğun bölümleriyle iletişim kurmak için resim yap, dans et, şarkı söyle. Hayır, bir Martha Graham ya da Pablo Picasso olmana gerek yok. Sanatla uğraşmak hepimize iyi gelir. Kendini bu konularda yetenekli bulmasan da dans etmeyi, şarkı söylemeyi, resim yapmayı bir dene. Tüm bunları yapmanın seni sana yakınlaştıracağını, sana iyi geleceğini göreceksin. Dilersen bu konular hakkında bir psikologla da çalışabilirsin. Sana kendin olmaktan korkmadığın günler diliyorum.

Kaynaklar:
Goldman, B. M. & Kernis, M. H. (2002). The role of authenticity in healthy psychological functioning and subjective well-being. Annals of the American Psychotherapy Association, 5(6), 18–20.
İlhan, T., Özdemir, Y. (2013). Otantiklik Ölçeğinin Türkçe’ye Uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Türk Psikolojik Danışma, 5 (40), 142-153
Kernis, M. H. (2003). Toward a conceptualization of optimal self-esteem.
Psychology Inquiry, 14, 1–26.
Öksüz, Y., Karalar, M. (2019). Üniversite Öğrencilerinin Huzur ve Otantiklik Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, Cilt 5, Sayı 3, 321-336.
Rogers, C. R. (1961). On becoming a person. Boston: Houghton Mifflin.
Ryan, R. M., LaGuardia, J. G. & Rawsthome, L. J. (2005). Self-Complexity and the authenticity of self-Aspects: Effects on well-being and resilience to stressful events. North American Journal of Psychology, 7(3), 431-448.