| |
|
| 27 Temmuz 2007 05:28 | |
| PeRiLiCe | Cevap: Okumanızı tavsiye ederim :( İnsanın içini acıtan bir paylaşım bu ve hayatın acı gerçekleri... |
| 24 Temmuz 2007 07:23 | |
| ad3m | Cevap: Okumanızı tavsiye ederim :( içimi parçaladin sabah sabah buse. |
| 23 Temmuz 2007 22:13 | |
| catay | Cevap: Okumanızı tavsiye ederim :( Offf off Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. |
| 23 Temmuz 2007 22:09 | |
| AngeL | Okumanızı tavsiye ederim :( Sizin hiç canli canli kolunuzu kestiler mi? Hiç elinizi uzattinizmi ocakta yanan atesin üzerine? Demir tokmaklari,basiniza basiniza indirdilermi iri yari adamlar?Gözü dönmüs birileri,kirdilarmi parmaklarinizi? Tel örgülere takildimi sirtiniz yerlerde sürünürken? Birisi gelip kolunuzu kivirdimi arkaya,zorlayarak ''çat''diye kiriverdi mi? Çaresizlik denilen,çaresi bulunamayan tek gerçek,sarildimi bogaziniza? Adamin biri gelip iki gözünüze iki parmagini sokup,kör ettimi sizi? Büyük degirmen taslarini getirip koydularmi üzerinize sirt üstü yatarken? Iyice bilenmis bir biçagi , bögrünüze sokup çevirdilermi 360 derece? Ayaginiz kayip yola düstügünüzde,bacaginizin üzerinden hiç kamyon geçti mi? Su diye size uzatilan bardagi kafaniza diktiginizde,içinde asit oldugunu farkettiniz mi? Demir bir çubuk,bogazinizdan girip boynunuzun arkasindan çiktimi hiç? Yolda sessiz sakin yürürken,aniden birisi gelip suratinizin en ortalik yerine muhtesem bir yumruk savurdumu? Balkondan düsen koca bir saksi,tam kafanizin ortasina indimi?Evinizin alev alev atesler içinde yandigini seyrettinizmi?Bir insanin sel sulari içinde çirpina çirpina can verdigini gördünüzmü? Veya bütün bunlari görmemis,yasamamis bile olsaniz,biraz düsününüz..Iste bunlarin hepsi bir anda benim basima geldi.19 yil babalik etmeye çalistigim,ALLAH in bana emaneti,canim,gülüm,hayatim,herseyim,bitanem,sebeb-i hayatim,evladim,oglum Nihad,3 dakika içinde yok olasi kollarimin arasinda ölüp gitti.Yapacak hiçbirseyim yoktu.Kapinin cami,sahdamarini kesmisti.Fiskiye gibi kan fiskiriyordu.Kan fiskiriyordu,umutlarim,istikbalim,hayatim yerlere dökülüyordu.Bana yakin durmasi gereken ölüm, beni ölmeden öldürüyordu. Bugün senden ayrilali tam 1 yil oldu.365 günün birtanesinde bile seni göremedim,elini tutamadim,yanagini öpemedim,bagrima basip siki siki sarilamadim.Evde tek basima otururken,kapida anahtar dönmedi ve sen içeriye girmedin.Bir tek gece odanin isigi yanmadi.Ben kapini açip ''yatiyorum,sen yatmiyormusun?''diye soramadim. YASAMAK CANIMI SIKMAYA BASLADI. Gül senin aradigina dair bir tek not vermedi tam 365 gündür. Bu kadar çabuk mu unuttun beni diye düsünüyorum zaman zaman.Ama beni unutmayacagini,unutmadigini biliyorum,bende biliyorum,Halanda biliyor,Enistende,Ece de.Ama oradan bir baglanti kurulmasi mümkün degil... Günler geçiyor arslanim.Her geçen dakikayi,beni sana yaklastirdigi için seviyorum.Eskiden nasil üzülürdüm,zaman geçiyor,bir gün senden ayrilicagam diye.Ama simdi,hersey tersine döndü. Herseye tahammül edebiliyor insan.ALLAH böyle bir sabir vermis kullarina.Ama tahammülü olmayan bir tek sey var;senin sevginden mahrum olmak.Bunu hissedememek.ISTE ÖLMEDEN BU ÖLDÜRÜYOR INSANI.......... Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. |
