| |
|
| 05 Mayıs 2008 14:35 | |
| DeLiSop | Söyleyin Bahar Gelmesin Söyleyin, haber verin bahar gelmesin. Erik ağaçları çiçek açacakmış, kimin umurunda? Yeniden bahar gelecekmiş güneş ısıtacakmış soğuyan bedenimi toprak altında. Gücü yeter mi güneşin ısıtmaya yanımda sen olmayınca? Bir Gece treni gibi geçtin yanımdan ben bakakaldım savrulan rüzgârının ardından gözlerim yanıyor bıraktığın kara dumanlardan. Eskiden, çok eskiden sen bana hiç değmemişken, henüz seni görmemiş olan gözlerim ümitler yaşatır hayaller kurdururdu bana, dudaklarımla sevdiğim şarkıları ıslıkla çalarken. Akasya’nın her rengini seviyordum ben. Ellerim ceplerimde dünya umurumda değildi. Duvarlardan sarkan akasyalar bahar mavilerinden ta içime akardı, saçlarıma bir tutam akasya takar dans ederdim. Raks ederken, her dönüşümde saçımdaki akasya ayrı bir koku yayardı Mavi Dünya’ma o kokunun sarhoşluğunda mutluydum ben. Yaşamak ne güzel şey derdim ağlayanın gözyaşını silerdim eskiden, şimdi kendi gözyaşlarımı silemiyorum, hüzün selamlarımı mı vereceğim akasyalara erik ağaçlarına, beklenen baharlarda? Onlar benim için ağlıyorken. Bahar gözlerimden öpmez artık küskün yüreğime dokunmaz biliyorum. Yaşama itmek beni bir uçurum kenarından Lacivert bir Derya’ya azgın dalgalara itilmek gibi. Koluma girmişken bir yıkılmışlık yeni baharlara gülümseyemem ben. Yalanla da avutamıyorum artık umutsuz yüreğimi o da bana inanmıyor artık. Bayramı geçirdim ben. Ardından yılbaşını bahara gel demeye yüzüm yok artık. Her özel günün acısını yüreğimde taşıyorken baharda açacak çiçeklere gülümseyemem, istemiyorum bahar da gelmesin. Dilim döndüğünce en görkemli şarkıları söylerdim ben bahar gelirken şimdi sesim çıkmıyor hiçbir şarkı ağzıma yakışmıyor, nasıl karşılarım baharı artık şarkı bile söyleyemezken. Yastayım ben, söyleyin gelmesin bahar, açmasın taze çiçekler, Papatyalardan taçlar da yapmayacaksın biliyorum, açmasın güller doğmasın yeni umutlar yeniden. Gönlümü bir sevda fırtınasında kaybettim, mevsim Kış’tı hala üşüyorum ben. Karlar yağarken yüreğime, baharı nasıl karşılarım ben? Gözlerimde sen ışıktın, alnımdaki çizgiler olacaksın, ellerimde hala bir şaşkınlık dururken, yeniden baharı nasıl yaşarım ben? Sen benim yaşamımın kendisi iken ve şimdi yokken; ben yeni bir bahar istemiyorum kış günlerimde yaşamaya boyun eğiyorum. Yoksan sen; Donarak ölmeye de hazırım ben. KALIN SAĞLICAKLA... |
