| |
|
| 05 Mayıs 2009 19:15 | |
| »Dєηiz« | Baba.. Kız.. Baba ve kizi arasindaki yillar geçtikçe farklila$an diyalog ilginizi çekecek... 0 yasinda Baba : Ne kadar da güzel.simdi bu küçücük sey benim kizim mi...¿ Gözleri de bana ne kadar çok benziyor... Kizi : Bu gözlerini benden hiç ayirmayan adam babam olsa gerek... 5 yasinda Baba : Prensesim benim, güzel kizim... Söyle bakalim baban sana ne alsin...? Kizi : En çok babami seviyorum... Babam, niye annemle uyuyor..? Hep benimle uyusun, baskasini sevmesin... 10 ya$inda Baba : Gittikçe yaramaz oluyor, kime çekti bu kiz..? Kizi : Ben babama aşiğim... Büyüyünce babam gibi erkekle evlenecegim... Babam bu ay harçlığımi arttirir mi...¿ 15 yasinda Baba : Ne kadar da çabuk büyüdü... Eve de gittikçe geç kalmaya basladi, bu gidiþle basina kötü bir sey gelecek... Sanirim daha sert konusmaliyiyim.... Kizi : Babam yüzünden arkadaslarimla istedi im kadar vakit geçiremiyorum... Bana baski uygulamasindan nefret ediyorum... Ne zaman özgür olacağım...? 20 yasinda Baba : Artik sözümü dinlemiyor, benden giderek uzaklasiyor... Kendi parasini da kazanmaya basladi ya, bana ihtiyaci kalmadi tabii. Uzun zamandir tatli bir-iki laf geçmedi aramizda zaten... Evi de sürekli erkekler ariyor. Galiba kizim elden gidiyor... Kizi : Her dedi ime aliniyor, beni bir türlü anlamiyor... Hele geçen gün giydi im mini eteğe kari$masina ne demeli...¿ Evden ayrilip, kendi hayatimi kurmaliyim... Çocuk muamelesi görmekten biktim artik!... 25 yasinda Baba : Bir gün bunun olacağini biliyordum... Iste evleniyor... Zaten aramiz eskisi gibi de ildi... Şimdi bir de kocasi var... Prensesim beni terkediyor... Kizi : Böyle bir günde bile o mutsuz ifadeyi takinmasinin ne lüzumu var ki...¿ Biliyorum, onu bir türlü içine sindiremedi. Bu yüzden yapiyor... Kendi hayalindeki damat degil ya!... Sanki birlikte yasayacak olan o... 30 yasinda Baba : Çok az görüsüyoruz. Daha sık biraraya gelsek ne iyi olur... Hem torunlarimi da özlüyorum... Kendi arkadas çevrelerinden firsat bulup da bize gelemiyorlar ki... Kizi : Babamlari da çok ihmal ediyorum galiba... Yine telefonda çok üzgün geldi sesi... Haftasonu onlara süpriz yapmak en iyisi... 40 yasinda Baba : Kizim, benim entellektüel düzeyimi yeterli bulmuyor... Ona göre çagin gerisinde dü$ünüyormusum... Oysa küçükken derslerine hep ben yardım ederdim... Anlayamadıği bütün problemleri bana sorardi... şimdi beni beğenmiyor... Bir daha onunla asla politik tartismalara girmeyecegim... Kizi : Babam giderek daha da çocuk gibi davraniyor... Sürekli bir seylerden yakiniyor... Gerçi son zamanlarda sagligi da iyi degil ama... Ya ona bir sey olursa...? Zaten hiçbir zaman dilediği gibi bir evlat da olamadım... 45 yasinda Baba : Kizimin mutlu bir yuvasi olmasi ne güzel... Gözüm arkada gitmeyecegim. Her seyi kendi basardi... Onunla gurur duyuyorum... Kizi : Babam için çok endişeleniyorum. Onu kaybetmeye hazir degilim... Ilaçlarini da hep ihmal ediyor zaten... Allah'im onu benden alma! 50 ya$inda Baba : Dünyada mutlu kal kizim !... Kizi: Seni çok özleyecegim ve arayacagim babacigim... Şimdi ben kime dansisaca im, kim yardim edecek bana...¿ Ne olur gitti in yerde çok mutlu ol... Ve hep yanimda oldugunu hissettir, Ne bileyim ben, arada sirada isaretler yolla mesela... Ah babacigim! Sensiz nasil yasayacagim...¿ 55 yasinda Kadin : Sen gideli, seni daha iyi anliyorum babaciğim... Keske seni hiç üzmeseydim demeyeceğim, Çünkü "keske"lerin hiçbir seyi degistiremeyeceğini biliyorum.... Yine de beni duyuyorsan, lütfen seni üzdüğüm her gün için çok ama çok pisman oldugumu bil olur mu...? LÜTFEN SAHIP OLDUKLARIMIZIN DEGERINI BILELIM ! GEC OLDUGUNDA ZAMANI GERI ISTEMEYELIM |
