| |
|
| 17 Mayıs 2009 20:16 | |
| dreamy | Büyümseme / Küçümseme ~ yukarıdan aşağı baktığında ne görürsün aşağıdan yukarı baktığında kendinde? büyümsediklerinin küçümsediklerinin gerçek özetinde sadece bir emlek cürümünü’’ ! işler iyi gittiğinde başarı senindir değil mi kötü gittiğinde ise.. kavanoz dipli dünya’dır sorumlu oysa kavanoz şişe dibi gözlüklü şaşı olan olan dünya değildir.. nereye bakarsan bak; gördüğün görmek istediğim ben’imdir ve sen ve her kimsen. o ne büyütür ne de küçültür. milyarlarca yılın yükünü taşıyan ev sahibidir sadece; varlığından sorumlu olan değil! ama sanırsın ki dünya senin için var olmuştur! işin kötüsü yaptıklarının şövalyesi sensindir; yapamadıklarının günahkar keçisi ise mavi bilye. olmayan dibinin göremediklerindeki sıkıntının adresidir o yüzden yüklediklerindeki zalım dünya; tıpkı ‘’felek’’ gibi ** bir o denli kolay bir o denli zor olanı yapıyorum şimdilerde. sana yazıyorum. aklıma takılmayan ama paylaşmak istediğim soru gibi olanlarımda. sorgulamak için değil ne seni ne beni. belki de kendimle konuşuyorum bir yandan. anla işte… uzakları yakın kılan nedir sence yakını uzaklaştıran boş ayakkabılara sığdırdığın ayakların mı yakındır başına düşüncelerinden habersiz gezdirdiğin tabanların mı yanındayken bile hissedemediğin ‘güya sevdiklerin’in yanı başı mı çok başınayken mutlu olduğun / mutlu olduğunu sandığın; bir başınayken ‘’kendine bile katlanamadığın ‘’ anların mı soğuk ne denli üşütür seni; sıcak ne denli yakar için sımsıcacıkken soğuktan; buz gibiyken sıcaktan etkilenir misin var mıdır böyle babayiğitlerin; sıcacıkken buz kestiren buz gibiyken sımsıcak olduran..ların benden uzak beni ne denli yaşayabilir yaşadığını sanabilirsin pöhh… yanı başında olsam bana ne kadar katlanabilirsin sessizlik ürpertir mi yoksa bir başınalığın kimi anları keyiflerin en büyülü olanı mıdır sen için benim gibi çok soru soranın olur mu okur dinler misin soru soranın sustuğunda içtenlikle konuşu yazar söyler misin inceliğin zarif çizgisinde gezinebilir kabalığın köşelerinde dolaşabilir misin bir başına iki başına? sigara tüttürmek içki içmek sevdalanmak bağlanmak bağlanılmak bile bile kazık yemek en karamsar anında bile başkalarını düşünebilmek tanrıya inanmak mantık kurmak kurduğun mantığı kimi zaman oluruna bırakmak öpüşmek sevişmek falan filan.. gibi. insan onurunu acaip zedeleyen zararlı (!) alışkanlıkların cebinde kalan son kuruşu bölüşmek vazgeçemediğin ‘’insansı’’ huyların var mı? sevgiye aç çılgınlar gibi kuyruğunu salla***** sana muhtaç koşan bir sokak köpeğini mesela deliler gibi sevebilir misin şimdi burada olsan dinlediğim ‘’tango evora’’ da bir diğerimizi görmeksizin ben gibi gözlerini kapatabilir kapalı gözlerinde seni tattığım gibi beni yaşayabilir misin durduk yerde hiç sebep yokken hiçbir şeye bağlı olmaksızın kalmaksızın beklentisiz sadece iki insancasına ‘’etten kemikten’’ uzak zahmet edip mesela bana veya hiç tanımadığın birine … satırlar yazabilir yazılanları okuyabilir misin yaşanan güzellikler güzel kalsın adına onca yılın çabasını emeğini bir çırpıda silip hayata sıfır – eksilerden yine yeniden başlayabilir misin yaktığın gemilere el sallayabilir olmayan teknelerini pruva mayna vira denizlere salabilir misin hepsi…ama hepsi ben’le başlar. ve sen’le pırıl pırıl bakış içten gülüş sımsıkı sıkılan el güvenilen akıl yola çıkılan yürek yastığa konan baş …………. sonuçta; çok kişiyi tanırız ve tanıyacağız da; ama elde kalanlar bir elin parmaklarının sayısı kadardır; veee…o kadarı olmalı kalmalı da. olduğumuz olabildiğimiz olamadığımız; belki de artık hiiiç olmayacağımız süreçte kazanabileceğimiz bir elin ‘’ birkaç parmağı kadar değerli ‘’ olası’’ arkadaş – dostlara’’ ...... sevgiler… Ali Işık |
