Osmanlı Türkçesi Sözlüğü ‘P
 

pâ (F.) [ پا ] ayak.
pâbend (F.) [ پابند ] ayak bağı.
pâbercâ (F.) [ پابرجا ] yerinde, duran, ayakta duran.
pâberikâb (F.-A.) [ پابرکاب ] gitmek üzere, hareket etmek üzere. pâbeste (F.) [ پابسته ] ayağı bağlı.
pâbirehne (F.) [ پابرهنه ] yalınayak.
pâbûsî (F.) [ پابوسی ] ayak öpme.
pâcâme (F.) [ پاجامه ] pijama.
pâçe (F.) [ پاچه ] paça.
pâdşâh (F.) [ پادشاه ] padişah.
pâdşâhî (F.) [ پادشاهی ] padişahlık.
pâdzehr (F.) [ پادزهر ] panzehir.
paha (F.) [ بها ]değer, kıymet.
pâk (F.) [ پاک ] temiz.
pâkbâz (F.) [ 1 ] پاکباز.fedai. 2.canını hiçe sayan aşık. pâkdâmen (F.) [ پاک دامن ] iffetli.
pâkîze (F.) [ پاکيزه ] temiz.
paklanmak temizlenmek.
pâlân (F.) [ پالان ] semer, palan.