Şehir Faresi Ve Tarla Faresi
 

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Bir varmış, bir yokmuş. Biri tarlada, biri şehirde yaşayan iki fare varmış. Şehirde yaşayan farenin adı Şehir Faresi; tarlada yaşayan farenin adı Tarla Faresi imiş.
Şehir Faresi, arkadaşı Tarla Faresi’ni ziyaret etmek için her zaman tarlaya gidermiş. Tarla Faresi’ne konuk olarak, onunla birlikte yemek yermiş. Birlikte zaman geçirmekten çok mutlu olan bu iki fare, yalnızca Şehir Faresi, tarlaya geldiğinde görüşebiliyormuş.
Bir gün yine Şehir Faresi, Tarla Faresi’ni ziyaret ettiğinde, aklına bir fikir gelmiş. Tarla Faresi’ne dönerek, “Niçin sen de benim yaşadığım yere gelmiyorsun?” demiş. Tarla Faresi, şehir yaşamını pek sevmiyormuş. Bu nedenle, arkadaşını görecek olsa bile, şehre gitme fikrini sevmemiş. Ancak Şehir Faresi o kadar ısrar etmiş ki, Tarla Faresi, onun davetini kabul etmek zorunda kalmış.

Arkadaşını ziyaret etmek için şehre doğru yola çıkan Tarla Faresi, sonunda yolculuğunu tamamlamış. Şehre vardığında ise gözlerine inanamamış. “Şehir ne kadar da zengin böyle!” diye düşünmüş. Arkadaşının evine varınca ise daha da şaşırmış. Kendisi için hazırlanan sofrada her şey varmış. Peynirler, meyveler, çeşit çeşit yemişler.. Hayal edemeyeceği kadar zengin bir sofra onu bekliyormuş.

Şehir Faresi, çok sevdiği dostu Tarla Faresi’ni baş köşeye oturtmuş. Kendisi de onun karşısına oturmuş. Tam büyük bir heyecanla yemeğe başlayacaklarmış ki, büyük bir gürültü olmuş. Hemen ardından kapı açılmış. Gelen bu kocaman evin, kocaman kedisiymiş. Şehir Faresi, kediyi görünce hemen kaçıp saklanmış. Tarla Faresi de onun ardından koşarak, gizli bir köşeye girmiş.

Kedi, bir süre etrafa bakıp, dışarıya çıkmış. Tarla Faresi ile Şehir Faresi bir süre beklemiş ve kimsenin gelmediğini görünce, yeniden sofraya oturmuş. Şehir Faresi Tarla Faresi’ne bakmış ve demiş ki: “Merak etme sevgili arkadaşım, tehlike geçti. Artık yemeğimizi yiyebiliriz.” Ancak Tarla Faresi, yeniden sofraya oturmamış. “Özür dilerim sevgili arkadaşım ama ben korku içinde yemek yemek istemem demiş.” ve kapıya doğru yönelmiş.

Kapının önünde arkadaşıyla vedalaşan Tarla Faresi, “Ben yoksul bir fareyim ancak yemeğimi korkusuzca yiyebiliyorum.” demiş ve “Benim için önemli olan da bu” diye eklemiş. O günden sonra, Tarla Faresi, bir daha hiç şehre gitmemiş. Ancak Şehir Faresi ile dostluğu hiç bozulmadan devam etmiş.