Çevrimiçi

Radyo Programı : Çay Saati
Bölüm 1

SES 1:

Şimdi yoğun bir işgününün sonlarına doğru yaklaşıyorsunuz. Herkesin yaptığı işlerle kafası dolu, kolu yorgun. Günün en çekilmez saatleri bunlar... Söylemeye ne gerek var, herkes biliyor: Torna tezgahında çalışanın parmakları kıvrılmış artık. Çıraklar yoğun koşturmacadan bitkin düşmüş, göze görünmeden biraz dinlenebilecekleri bir köşe arıyor. Sabahtan beri çamaşırları bitiremeyen Leyla Abla, şimdi, kara kara “akşama ne yapsam” diye düşünüyor... Tüm dairelerdeki memurlara öğleden sonranın ağırlığı çökmüş... İşsizlerin durumu daha da kötü: İş aramaktan yorulmuşlar...

- FON MÜZİK -

Şu anda beni dinleyen güzel, iyi, çalışkan insanlar: Eminim akşamın olmasını dört gözle bekliyorsunuz. Günlük koşturmacanın içinde kendinize ayırabildiğiniz saatler yalnızca akşam yemeğinin sonrası çünkü. Ama beni dinlerseniz derim ki: Biz insanız, yorgunluğun yarattığı gergin ruh halini dindirmek için ve en önemlisi artık unuttuğumuz bir şey: birbirimize gülümseyebilmemiz için zamana ihtiyacımız var... Gülümsemek, rahatlamak, iki çift laf; sinirlenmeden, hoşsohbetle söyleşmek, bizim hakkımız... Bir kahkaha, bir dostun sırtımızı sıvazlaması, konuşmak ve dinlemek... Bir bardak çay, bir sigara içimi... bizim hakkımız!

- FON MÜZİK -

Şimdi sen kardeşim; Köşem süpermarketin dinlenebilmek için kuytu bir köşe arayan çırağı: O köşene iyice saklan tamam mı? Sonra radyonun sesini biraz kıs, seni bulamasınlar.

Leyla abla, çamaşırları boş ver. Akşama bir salata yaparsın, bir de makarna.

Fatma: Kabak dolması yapma! Kıymalı kabak da aynı şey işte.

Memurlar; sizi 45 dakikalığına itaatsizliğe davet ediyorum. Kapatın bilgisayarları, daktiloları, vezneleri...

Ve işsiz arkadaşım, sen de sesimi bir kahvenin yanından geçerken duyduysan eğer, senin gibi insanlar vardır o kahvede. Yanlarına otur, bi çay söyle... Söz, yarın bulacaksın aradığın işi. Bir 45 dakikacık ara ver iş aramalarına: Çay Saatine hoş geldin!


MÜZİK 1 : KAYAHAN- BEKLE GÜLÜM

SES 2: Bekleyin dostlar, bekleyin hayat bir gün bize de gülecek. Gülmese de güldürmenin bir yolunu bulacağız haspanın yüzünü. Çünkü dünyanın en güzel şairlerinden birinin; Ritsos ustanın şarkısı bizim de söylediğimiz şarkıdır: Çünkü insanları birbirine düşman etmek için değil, ayırmak için değil kardeşi kardeşten; insanları birleştirmek içindir şarkımız...

Ve ben de hala Ritsos usta gibi inanıyorum. “Bir gün”, bir gün öğreneceğiz konuşmayı... Tatlı tatlı ve yalın konuşmayı... Birbirimizin yüzüne önyargısız, kardeşçe bakmayı da öğreneceğiz. Birlikte çalışmayı da, gülüşmeyi de, yürümeyi, ağlamayı ve paylaşmayı da öğreneceğiz.
“Çünkü insanları birbirinden ayırmak için değil kardeşim
İnsanları birleştirmek içindir şarkımız”

MÜZİK 2 : TINI-LAVİNYA

SES 3: Biliyorum, günün en sıkıcı saatleri bunlar... Ankara, sen bilirsin ama bence yine de yanımda kal!

SES 4: Hüzünlü bir aşk öyküsüydü anlatılan... Özdemir Asaf’ın şiiri: Lavinya... Ama ben artık hüzünlü aşklardan biktim. Artık sonu iyi biten öyküler istiyorum. Giriş- gelişme kısmı nasıl olursa olsun ama sonu iyi bitsin artık öykülerin... Aşkların da. Kerem Aslı’yı alsın, Mecnun Leyla’yla evlensin, beş çocuk yapsınlar, çocuklar sınıflarını hep pekiyiyle geçsin...
Sevmeyi bir paranoyaya dönüştürmeyelim artık, ağlamaklı sohbetlere konu etmeyelim. Sevmeyi, insan gibi sevmeyi becerelim artık.

MÜZİK 3: ESİN AFŞAR- ARABESK’E İNAT

SES 5: Ya da daha neşeli olsun sevmek... Yaşamın motor gücü, enerjisi... Daha da neşeli bir şarkıya konu olsun. “Kiraz Mevsimi” olsun “Sevişme vakti”nden söz etsin Sait Faik de gelsin yanında.

MÜZİK 4: EZGİNİN GÜNLÜĞÜ- ŞİMDİ SEVİŞME VAKTİ

SES 6: Umarım sohbet de, yudumladığınız çaylar kadar zevk veriyordur size: Benden tavsiye ne yardan vazgeçin, ne serden, ne çay içip tembellik yapmaktan vazgeçin, ne Çay Saati’nden.

MÜZİK 5: Nükhet Duru- Çay

SES 7: Leyla ablam, nasılsın? Eğleniyor musun? Hadi devam öyleyse. İşte sana en cıvıl cıvılından bir türkü, eskilerden bir türkü ama yenilerden birileri söylüyor. Telgrafın tellerine kuşları konduruyor, sevileni de sevene yandırıyor.

MÜZİK 6: Yeni Türkü- Telgrafın Tellerine

SES 8: Ha, bu arada çamaşırlardan şimdilik de olsa vazgeçtiğine çok sevindim.

SES 9: Fazla mı hareketlendik birden... Olsun, durulmayı, ağırbaşlı, ciddi laflar etmeyi de biliriz. Hem de en güzel tarafından, şiir tarafından: İstanbul’u dinleriz uzakta da olsa... Gözlerimizi de kapatırız bu saate zor da olsa...

MÜZİK 7: Zülfü Livaneli- İstanbul’u Dinliyorum

SES 10: Kırk beş dakika bitti dostlar. Bu kırk beş dakikalığına yarattığımız kısa özgürlük düşü de bitti. Yine işler var yapılacak...

Sevgili küçük çırak, siparişler birikti. Yetiştirmen gerekenler daha da çoğaldı. Biraz fazla mı zaman çaldım senden. Özür dilerim.

Leyla Abla, Hani diyorum ki patatesleri soymaya başlasan fena olmayacak.

İşsiz arkadaşım, bu saatten sonra kolay kolay çıkmaz aradığın iş... Dön evine.

Hadi bakalım evli evine, köylü köyüne... İşimizin başına dönmenin zamanı geldi. Zaten ben de yukarıya çıkıp yeni bir şeyler yazmalıyım yarınki program için.

Ama durun. Vicdan azabı çekmeyin kambur felekten çaldığınız kırk beş dakika için: “Oh olsun sana gözü çıkasıca”yı patlatın kör gözüne. İyi yaptınız kırk beş dakikalık bile olsa beni hayatınıza ortak etmekle: Çünkü biz insanız. Ara sıra da olsa hatırlayın, herkes hatırlasın: Biz insanız, yorgunluğun yarattığı gergin ruh halini dindirmek için ve en önemlisi artık unuttuğumuz bir şey: birbirimize gülümseyebilmemiz için zamana ihtiyacımız var... Gülümsemek, rahatlamak, iki çift laf; sinirlenmeden, hoşsohbetle söyleşmek, bizim hakkımız...

Bir kahkaha, bir dostun sırtımızı sıvazlaması, konuşmak ve dinlemek... Bir bardak çay, bir sigara içimi... Bizim hakkımız!

MÜZİK 8: Grup Yorum: Güleycan

SES 11: Hoşçakalın: Dostçakalın.

__________________