Çevrimdışı

Tutamadım kendime verdiğim sözü yine. Aklımın dallarında yuva yapmış sustuğum herşey. Cevaplarını bulduğum herşey gibi yitip gidiyor şu geçmek bilmeyen zaman.


Firar...!

Evet Firardı senin yaptığın. "Biz"den firar ettin "sen". Zamanını söyleyemem ama adımını attığın an anlamalıydım diye de hayıflanırım.


Yazık...!




Evet yazık ettin sen! Gönüllerce yol katettikten sonra Karşıma geçip salıverdin üzerime "umutlarını ! " Neden yaptın! Madem milatlarca yıl sonra dahi olsa Firar edecektin neden yaptın ne demeye saldın o umutları üzerime! Biliyorum herşeyi sus! kıpırdamasın dudakların !


Bilme...!


Evet bilme ne kadar aciz kaldığımı ve bilme sensizliğin sularında boğulduğumu. Gönüllerce yol katettikten sonra neden sindirdin kokunu aklımın gamzesine! O çukurda hapis kaldım ben! Bilme!

Bakamıyorum aynaya artık kimin için hazırlayacağım ki saçlarımın lülesini! Yoksun ki! Geldin mi ki?! Birde gönüllerce yol katettikten sonra soruyorsun "Bu bir Gerçek mi?" diye!


Gerçek...!

Evet gerçek / ti... gözlerinin rengi kadar yalın/yalnız/ayak koştuğun kadar girip/çıktığın kadar benden başka her gönüle ve! ve döndüğün kadar buz tutmuş kollarıma! Gerçekti evet! Biliyordum! Biliyordum çırılçıplak kalacaktı "umut"larım o ilk adımı attığında! Ah kafam..! Ah akılsız başım!


Gözlerim saçlarımı alnımdan geriye atışım en onulmaz gerçeğim bitmek tükenmek bilmeyen hasretim!!!!!!!!!!!!!!!!


Artık çok geç..Sende biliyorsun uzaklar ve ....

Bilmece'msin..


Geç kalmışlığımın öfkesi
Yaptığım her hatanın sebebi
Gördüğüm renklerin en güzelisin biliyorum.
Çıkar beni bu karanlıktan
Yitip gidiyorum...

__________________