Çevrimdışı

Unutmak kolay demiştin
Alışırsın demiştin
Öyleyse sen unut beni
Yeter ki benden isteme..

Unutmak kolay demişlerdi bana. Gidenin arkasından bakmamam gerektiğini söylemişlerdi. Peki kaç kişi başarabilmişti bunu ? Kaç kişi bir bitişi acı çekmeden unutabilmişti ? Gidenin arkasından gözyaşı dökmeyen kaç kişi ?

Parmakla sayılacak kadar az. Zaten insan kendi yapamadıklarını çok kolay bir şeymiş gibi anlatır karşısındakine. Kendi başaramadıklarını o başarsın diye. O üzülmesin diye.

Giden bile unutmayı başaramazken geride kalandan bunu nasıl bekleriz ki. Kalan her zaman hatıralarla yaşar. İstemediği herşeyi yapar. Mesela ağlamak istemez ama ağlamaya hazırdır her zaman.

Canın yanar , içi acır. Giden giderken kalandan bir parça koparmıştır çünkü. En önemli parçasını. Kalbini !

Bir insan kalbi olmadan nasıl yaşar ki ? Bunu terk edilişin verdiği acıyı tatmayan kimse bilemez. Bunu öğrenmek için bir bilene sormak gerekir ama bu acıyı tadan hiç kimse bu konu hakkında konuşmaz. Konuştukça kanar yarası çünkü.

Öyle bir yaradır ki bu hiçbir zaman kapanmaz. Kapansa bile izi kalır. İzi kalan bir şey de hiçbir zaman unutulmaz. Unutulamaz..

Unutmak isteyen çok olmuştur. Bu güne kadar başaran görmedim ama.

Unutamazsın...

Hiç sevmesen bile nefret edersin. Nefret etmekte unutmamak için uydurduğumuz bir duygudur.

Gerçekten unutmak istiyorsan hiçbir şey hissetmemen gerekir. Nefret dahil !

Unutursun için yana yana
Unutursun ölüm sana bana
Zaman basıp kanayan yarama
Unutursun , unutursun..

Unutursunuz , unutursunuz..

Unuturum diyen herkes unutamaz. Unutacağım diyen herkes başaramaz. Unuttum diyen zaten unutmamıştır..

Unutmak diye bir şey yoktur.

Sadece alışırsın , alışırsın , alışırsın !..

__________________