[Sad-em]

Bu zemheri de, baharda, yazda sana sundum yüreğimin çiçeklerini
Ve hep sana soldum sonunda,
Hep sana yandım çölünde bu aşkın,
Sana üşüdüm ayazında
Sana yağdım yağmurlarda, sana sızladım buz düşmelerimde
Seni özledim yanımdayken ve sana ettim bildiğim tüm küfürleri.
Hem biliyor musun sana gittim bildiğim bütün yollardan
Ve ben sana döndüm tüm çıkmazlardan.
Ben hep sana yazdım bütün şiirlerimi
Ve romanlarımı
Sana verdim noktalarım ve sana ekledim soru işaretlerimi.
Ben sana, ben hep sana, ben bunu da sana yazdım.

Ben sana yazarken şiirlerimi, sen başka mevsimde başka zamanda ve başka acıların koynundaydın.
Ben sana kalktım emeklerken
Ve sana düştüm çekyatın ucundan tutarken
Ve ben biliyor musun sana saydım bitişlerimi ve başlayışlarımı
Bütün yaralarımı ve ilaçlarımı sen diye.
Sana süpürdüm cam kırığı parçalarımı, sana düştüm ve sana iyleştim
Ben sana yazdım her şeyi, her aşkı ve cümleyi
En karasını, en belalısını ve en acımazsızını