Stephan Mallarme - Zangoç Zangoç Sabahın arınmış saydam derin havasına Yayıyor yine çan sesini aydınlık duru Okşuyor lavantalar kekikler arasına duasını bırakan küçük bir çocuğu Çıkmış üstüne eski bir ipi geren taşın Dilinde dua zangoç üzgün mırıldanarak Dinliyor inişini uzak çınlamaların Bir kuş geçiyor yanından ona dokunarak. Ben arzulu gecenin o adamıyım. Yazık! Boşa çekiyorum Ülküyü çalan halatı Bir tutam tüy söylüyor soğuk günahlarımı Çok usul geliyor kulağıma sesler artık! ve bir gün yorgun boş yere çekmekten bu ipi Taşı atıp ucuna asacağım kendimi. Stephan Mallarme |
Tüm Zamanlar GMT +3 Olarak Ayarlanmış. Şuanki Zaman: 11:53. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8 Beta 3
Copyright ©2000 - 2024, vBulletin Solutions, Inc.
Search Engine Friendly URLs by vBSEO
Copyright ©2004 - 2024 IRCForumlari.Net